Krwawy Rytual w Elizjum

Na środku sceny The Chicago Theatre nocy 9 Stycznia 1991 roku został przeprowadzony rytuał, będący aktem wandalizmu na Elizjum. Zbezczeszczana scena jest obrazem krwawej rzezi. Na podłodze znajdują się wypalone znaki plugawego kręgu, ślady po przepalonych świecach i dziwny proszek zmieszany z krwią. Od środka magicznego kręgu rozlewa się wypełniająca wypalenia smuga krwi. Liczne symbole od dawna martwego języka na zawsze pozostaną na scenie teatru.

Plot points/Scenes

Scena rozpoczyna się w momencie kiedy Yefim Kligerman wraca po ciężkiej nocy, rozważając zdobyte informacje.
Na miejscu zastaje jednak straszny bałagan, który dotkną jego ukochane Elizjum. Miejsce mające dla niego duże znaczenie jeszcze za życia, podarowane mu w geście zaufania przez Starszyznę Chicago. Miejsce mające być krokiem w przód jego relacji miejskich, szansą daną mu na odkupienie swoich win z młodzieńczych lat.


Na miejscu z oddali dostrzec można niezadowolonego Joseph Peterson - Porucznika Lodina - rozmawiającego z obsługą budynku Centrum Kultury Chicago. To na pewno nie wróży nic dobrego.

Themes

Krwawy rytuał zdaje się mieć jakieś powiązanie z wydarzeniami dziejącymi się w nowym roku. Co ciekawe miejsce obrane za lokacje odprawienia rytuału jest mocno powiązane z Rodziną Chicago.
Wydarzenie dotyka w Kainitów, ale szczególnie na barki Tremere i Keepera Elizjum.

Structure

Exposition

Efekt dokładniejszego zbadania rytuału:

Badania znaku przyniosły niewiele nowych wiadomości. Udało się 100% potwierdzić Satanistyczne związki z symbolami wielu dawnych języków. Ponadto pewne jest, że rytuał wymaga 13 członków, oraz to, że każdy musiał oddać swą krew by zakończył się on powodzeniem.
Niepokojący wydaje się jednak smak, czy raczej posmak krwi. Zawiera on jakąś potężną moc w sobie. Nie udało się jednak określić dokładnie pochodzenia: potężny wampir, wilkołak, nieludzki byt, czy inne mistyczne stworzenie?
Uczestnicy Rytuału to raczej ludzie w wieku do 50 roku życia, choć w dużej większości średniego wieku dorośli (30-40 lat). Natomiast złożone w ofierze stworzenie to albo zwierzę albo jakaś bestia – z powodu wściekłości jaka towarzyszyła krwi w momencie śmierci.
Do stworzenia okręgu wykorzystano sproszkowaną kość, z krwią nieludzkiego potężnego bytu (o tym była mowa wcześniej). Następnie poddany został rytuałowi przygotowania, który doprowadził do wypalenia w obrębie posypanego symbolu. Ogień był nienaturalny, nie rozprzestrzenił się i nie zniszczył proszku.
Znalezione zestarzałe wióry drzewne raczej nie miały żadnego związku z rytuałem, choć z badani wynika, że jest to osika mocno zestarzała. W dodatku nie była ona wyschnięta, posiada pewien zapach krwi, lecz nie jest pewne czy nie wynikał z zalania go krwią złożonej ofiary.
Według ciebie symbole nie mają żadnego powiązania ze sobą, lecz DuSable sprostował twoje braki w zaawansowanej Thaumaturgi. Ktoś kto przygotował rytuał, był znawcą dość starej wiedzy gdyż wszystkie wywodzą się ze starego kontynentu. Ponadto wydają się dobrze dopasowane, a ich różnorodność wymagana jest dla stworzenia efektu jaki ma wywoływać moc rytuału.
DuSable uważa, że jednym z efektów jakie obejmuje rytuał jest Wstyd i Otwarcie starych ran. Sam rytuał zdaje się być zaprojektowany tak by nie działał na ludzi natychmiastowo. Jednakże ubocznych efektem jest również pokazanie pragnienia, osób wykonujących rytuał. Może on powodować nienaturalne zimno i wizje. Wynika to z niedoskonałości rytuału. Według Abrahama, rytuał nabiera na sile wraz z kolejnymi ofiarami poświęconymi w podobny sposób, a sam krąg stanie się jego centrum. Oddziaływanie również, efekt wstydu przemieni się w coś o wiele gorszego. Natomiast otwarcie starych ran, doprowadzi do śmierci osób objętych jego działaniem. Na wampiry to ostatnie ma inny wpływ, przychodzi o wiele szybciej powodując utratę krwi, oraz otwarcie starych ran. Efekt ten będzie się nasilał od czasu spędzonego w obszarze działania zaklęcia. Do pełnego działania potrzebne będą jeszcze co najmniej 2 ofiary, choć dokładnej liczby nie jest w stanie stwierdzić, przynajmniej na razie.
Wartym uwagi jest przetestowanie działania rytuału na żywej istocie, najlepiej ludzkiej. Efekt będzie się nasilał po objęciu przez zaklęcie, lecz wystąpi dopiero po ok 1-2 dni. Wraz z narastaniem mocy, rosnąć będzie również moc osoby dotkniętej działaniem bo na ludzi łatwo wpłynąć. Wraz z narastaniem efektu pojawiać się będą utraty krwi. W wypadku poważnej rany odniesionej wcześniej przez osoby śmiertelne objętej działaniem czaru, może wystąpić efekt przedwczesnej śmierci. W innym wypadku efekt będzie się nasilał stopniowo, powodując osłabienie i śmierć w efekcie.
Przerwać rytuał można jedynie niszcząc narzędzie jakim został on dokonany. Sam krąg wypalony został już w strukturze świata, a wymiana zniszczonej sceny nie pomoże. Ze wzrostem mocy efekt obejmie całe pomieszczenie, budynek jak nie więcej. Dodał też, że nie chciał by być w skórze Keepera, który dopuścił do tego wypadku.

Conflict

Kultyści spotkani we wcześniejszym sezonie zdobyli dojście do pradawnego rytuału, pragną wykorzystać go by zdobyć moc.
Wraz z zakończonymi sukcesem rytuałami pomocniczymi kultyści którzy brali udział w rytuale początkowym w The Chicago Theatre zdobywali moc.

Rising Action

Wraz z działaniem gracze zdobywali szerszą wiedzę i sojuszników do walki z Kultem, choć nic za darmo. 
Brak silnego Księcia i konflikt na szczeblach władzy Capone - Ballard(seneszal) doprowadziły do zbagatelizowania problemu, klan Tremere próbował ugrać coś, nie przymuszony przez Księcia, a Primogen pochłonięty był swoimi gierkami na bazie aktualnej sytuacji. 

Climax

Krąg:

Krąg okultystyczny o średnicy 10 m, zawiera kilka wewnętrznych kręgów, a te z kolei składają się z wielu znaków pochodzenia antycznego. Wyróżnić można język mezopotamski którym jest opisany wewnętrzny krąg. Co może oznaczać, że rytuał sięga czasów 3000 BC lub ktoś wykorzystywał archaiczne formy okultystyczne, przebudowując kręgi wedle znanej sobie lub zdobytej wiedzy z interesujących źródeł. Co wydaje się niepokojące. Kolejne krąg opisany jest w języku fenickim, ale zawiera i znaki języka łacińskiego co jest dość ciekawym połączeniem. Może zarówno świadczyć o błędnym rozumieniu teorii okultystycznej, lub pochodzić z okresu wojen Rzymsko-Kartagińskich (punickich). Zewnętrzny krąg natomiast przedstawia mieszankę, dobrze ci znanych kręgów thaumaturgicznych których celem jest powiązanie z ich z wewnętrznymi kręgami.
Całość wydaje się być rytuałem rozwiniętym przez tysiąclecia, lub mieszanką znalezionych kręgów i połączonych w jeden. Oceniać to możesz po działaniu, którym jest klątwa, do tego dość specyficzna. Co skłania cię do popierania raczej drugiego stwierdzenia. Ktoś zapewne posiadał sporą wiedzę lecz raczej nie w pełni rozwiniętą.
Wewnętrzny krąg służył do składania ofiary, w drugim znajdują się 3 miejsca przeznaczone dla osób odprawiających rytuał, natomiast zewnętrzny krąg posiada 10 miejsc dla osób asystujących. Ten ostatni jest dla ciebie najbardziej zrozumiały gdyż zawiera znaną ci dobrze teorię Thaumaturgiczną. Z badań nad tym kręgiem jesteś w stanie dostrzec kilka błędów. Po pierwsze osoby asystujące powinny jedynie przekazywać moc, a błędy w symbolice prowadzą zarówno do kręgu jak i od niego powrotnie do zewnętrznego kręgu. Sądzisz że to właśnie to jest powodem słabego działania na ludzi. Wewnętrzny krąg pobiera i przekazuje moc osób odprawiających, co jest logiczne z powodu złożenia ofiary i chęci utrzymania działania dla celów rozszerzenia mocy. Choć akurat to są tylko twoje przypuszczenia gdyż nie znasz się na języku mezopotamskim i okultystce tego regionu. Krąg znajdujący się pomiędzy tymi dwoma jest przekaźnikiem. Te błędy wynikające z niedokładnego zbadania, nie z pośpiechu skłaniają cię właśnie do stwierdzenia, że nie jest to tak stary rytuał jak mogło by się wydawać na pierwszy rzut oka.

Sposób stworzenia kręgu:

Krąg został stworzony przy pomocy dziwnej mieszanki sproszkowanych kości i krwi o dziwnych potężnym posmaku. Ciężko określić pochodzenie lecz skłaniasz się poprzez tą charakterystyczną nutę potęgi do nieludzkiego bytu, lub mistycznego stworzenia. Samo wypalenie było swoistym rytuałem przypominającym te znane w Thaumaturgi Tremere, gdyż na skutek przeprowadzenia go znak został odciśnięty na niematerialnej strukturze tego miejsca – oczywiście widoczne fizyczne ślady wypalenia są efektem ubocznym, lub celowym służącym do rozprowadzenia krwi zarówno 10 asystentów kręgu zewnętrznego jak i ofiary w kręgu centralnym. Wykorzystanie krwi świadczy o niezwykłej bliskości z Thaumaturią twojego klanu. Jednak fakt dodatkowego komponentu oddala go na tyle daleko, że pozwala rozdzielić oba od siebie. Fakt, że cała mieszanka (proszek kostny z krwią) nie zniszczyła się w trakcie, oznacz tylko błędy w proporcjach (brak perfekcji) lub problem ze składnikiem.

Uczestnicy:

Ofiara – w kręgu centralnym, nie ludzka o potężnej nucie krwi. Wybrana zapewne celowo z powodu mocy posiadanej.
Krąg wewnętrzny – 3 osoby przeprowadzające rytuał. To świadczy o potędze gdyż wynika to albo z braku możliwości przeprowadzenia go przez jedną osobę, albo błędu wykazanego wcześniej w analizie.

Może być również związane z ideą przyszłych rytuałów w celu rozwinięcia mocy tego w Elizjum?

Krąg zewnętrzny – 10 osób asystujących, oddając moc poprzez oddanie własnej krwi. Jednak ze względu na błędy wykazane wcześniej spora jej część krążyła nie będąc w pełni wykorzystana. Osoby w kręgu zewnętrznym, to ludzie w wieku do 50 lat, choć większość to raczej węższy przedział 30 do 40 lat.

Możliwe, że osoby zmęczone nudą życia, kryzys egzystencjalny?

Podział na osoby odprawiające i asystujące sprawia wrażenie zróżnicowanej grupy. Jednak to tylko przypuszczenia.

Efekt rytuału:

Dusable uważa, że efekt wywołuje u ofiar przebywających w kręgu lub jego okolicy wystarczająco długo wstyd i otwarcie ran. Wydaje się być zaprojektowany tak by nie działał natychmiastowo, lecz tobie wydaje się, że może to być efekt przypadkowy. Abraham wspomniał o efekcie ubocznym, który wydaje mu się, że może wystąpić sądząc po skomplikowanej budowie i długoterminowym przekazywaniu krwi jako mocy. Mianowicie mogą pojawić się wizje przedstawiające pragnienia osób biorących udział w rytuale, lecz jest to jedynie jego teoria, gdyż sam nie badał kręgu. Uważa również, że rytuał jest jedynie początkiem i będzie on rozwijany i wymagać będzie co najmniej dwóch kolejnych rytuałów potęgujących z użyciem ofiar które nadadzą moc klątwie. Co zgadza się z twoją ideą wiążącą osoby z wewnętrznego kręgu. Zdajesz sobie sprawę z faktu, że to od ofiar wykorzystanych zależeć będzie odległość od kręgu, a miejsce jest ciężkie od określenia gdyż nie do końca jesteś pewien efektu finalnego.
Dusable wspomniał o propozycji przetestowania kręgu na żywym celu, dla zbadania narastającego efektu, gdyż ten spotęgowany nienaturalnością wampirów może być odmienny. Spodziewa się wystąpienia pierwszych efektów na ofierze objętej klątwą po 1 do 2 dni, wraz z nasilaniem się pojawiać będą się wycieki krwi, lub nawet u słabszych przedwczesnej śmierci. Pewien jest, że efekt wstydu jest jedynie tymczasowy, a wraz z nasilaniem się mocy pojawi się coś potężniejszego. Wiele klątw działa jak choroba, rozwijając z czasem kolejne dolegliwości. Ciekawe jest to jak zakończy się działanie, oraz jaki jest docelowy efekt kiedy rytuał dobiegnie finału z dodatkowymi ofiarami.
Wampiry objęte efektem mogą na chwile obecną odczuwać tylko przyspieszone efekty, możliwe, że niektóre długo terminowo. Lecz moc jest zbyt mała by miało to na nich większy wpływ – szczególnie śmiertelny – jednak na pewno pozostaje uciążliwością. Sprawy mogą się zmienić wraz z rosnącą mocą rytuału po złożeniu dodatkowych ofiar. Na chwile obecną żaden z was nie jest w stanie określić pełnego działania.

Przerwanie działania:

By uwolnić elizjum od niepożądanego działania rytuału należy zniszczyć narzędzie którym został wykonany rytuał – przypuszczalnie.

Podsumowanie:

Rytuał składa się z 3 kręgów, każdy ma swój cel, a 13 osób brało udział w jego odprawieniu, na taką też ilość został on zaprojektowany. Wraz z elementami symboliki, liczba wskazuje na pochodzenie satanistyczne, a z powodu pewnych błędów można stwierdzić, ze sam rytuał zdaje ci się bardziej wyglądać na stary, czerpiąc wiedzę z interesujących źródeł niż w rzeczywistości taki być. Rytuał został wypalony w strukturze teatru, więc wymiana podłogi wiele nie zmieni. Efekt jest nasilający i występuje z opóźnieniem na żywych celach. Nienaturalna odporność wampirów i ich nadnaturalność sprawia z jednej strony, że efekt działa na nie szybciej, lecz z drugiej nie jest śmiertelny jak dla śmiertelników, ani też poza dyskomfortem czasowym powinien zniknąć z czasem – choć może się potęgować przez ten okres. Jednak istnieje ryzyko, że wraz z podnoszeniem mocy rytuał pokaże inne efekty, a także finalnie może zmienić swoją formę. Zbadanie żywego celu poddanego rytuałowi może przynieś dodatkową wiedzę, poprzez nasilanie się efektów aktualnie zbyt słabych by zadziałały na wampira. Korzystne dla rozwoju teorii może być zdobycie dodatkowych materiałów.
Co do samych wiórów osinowych, udało się ustalić, że narzędziem mógł być kołek – nie jest to jednak jednoznaczne. Wiek drewna to 10-20 lat, a wieloletnie wykorzystywanie i maczanie w krwi spowodowało trudność z jednoznacznym ustaleniem wieku. Wióry mogły powstać celowo, na rzecz odnowienia narzędzia lub kto wie po co. Nie wydają się bezpośrednio potrzebne w rytuale i ciężko stwierdzić czemu tam się znalazły.

Wizje:

Dusable zdawał się mieć rację, w trakcie badania kręgu poza efektami doświadczyłeś wizji.
Występowały w nich 3 osoby:

• osoba o męskich nadgarstkach i lekko rozbudowanej posturze, siedząca władczo na krześle, a z jej rąk ciekła krew. Postać była spowita cieniem i nie widać było wiele poza nieludzkim odczuciem. Choć cień wydawał się skrywać kształt garnituru.
• kolejna wizja przedstawiała postać, która wydawała się skradać albo cicho przemieszczać, jednak co chwilę znikała i pojawiała się ponownie. Nie dało się dokładnie zaobserwować płci z powodu bluzy z kapturem na głowie ale pewne jest, że pozostawiała za sobą krwawy ślad.
• wizja trzeciej postaci zaczęła się od oczów, które były białe bez źrenic i tęczówek. W miarę oddalania stawała się niewyraźna, pewne jest że posiadała dłuższe włosy. W trakcie z oczu i nadgarstków zaczęła cieknąć krew. Postać była ubrana w garnitur.

Falling Action

Wielu spokrewnionych Chicago w tym krótkim czasie straciło życie: Alan, Peter i van Black. Kilku wpadło w torpor jak Luther. Nie wspominając już o ofiarach nieżycia miasta.
Koniec końców wydarzenia dotarły przeforsowane przez młodą koterię Keepra. Jak i przypadkowo wplątanych w sprawę anarchistów.

Resolution

Chicago jest wspólnym dobrem i wszyscy stanęli do walki w obronie miasta. Ostatecznie pokonując kultystów biorących udział w pierwotnym rytuale. Jednak czy to koniec? Tremere przez kolejne 2 tygodnie oczyszczali Teatr, niedopuszczający nikogo do środka.
Ponadto ofiary poniesione w heroicznej walce przez Rodzine odniosły po sobie efekt w postaci porażek rodziny Chicago w walce z Anarchistami w Gary.

Plot type

Magiczny

Parent Plot

Aktywność Satanistyczna