Wormwaswinning

Wormwaswinning is ontstaan gedurende de grote uitbraak van Bloederbult in Lothira.
De ontdekking van het gebruik van wormwas (ook bekend onder de namen wurmspuug en pierdrek) is toe te wijzen aan Marsiya, die via een omweg achter de genezende werking ervan was gekomen. Samen met haar man Medus besteedde ze geruime tijd aan het vinden van een geneesmiddel tegen Bloederbult.
Voor de ontdekking van Wormwas en de ontwikkeling van de winning ervan was amputatie de enige remedie tegen de snel oprukkende bacterie die verantwoordelijk was voor Bloederbult.

Complexiteit

Hoewel gefluisterd wordt dat Marsiya tijdens haar onderzoek vele levende wormen gegeten heeft om zich vervolgens aan Bloederbult bloot te stellen was het lastig dit middel voor te schrijven aan de terughoudende Halflingen. En helaas was het eten van vis wel een goede start als afweermiddel, maar de hoeveelheden wormwas die men hiermee binnen kreeg was niet afdoende om de epidemie in te dammen.
Het was uiteindelijk Medus die een wormenkwekerij opzette en een proces bedacht om de afscheiding uit de aarde te destilleren, waarbij de worm een niet aflatende producent van medicijn werd.
Het opvangen van de pierdrek en het drogen en vermalen tot poeder is lange tijd een belangrijke nevenactiviteit geweest van het Huis van Heling. Nu de ziekte onder controle is, is het slechts nog sporadisch nodig. Er gaan echter geruchten dat het ook goed werkzaam zou zijn tegen jicht, spit en artritis.

Ontdekking

Bloederbult kwam eerst opzetten in Magghor, waarna het zich noordwaarts verspreidde naar Lothira. Via de Dannai, die reeds lang ook onderdeel uitmaakten van de bevolking van Lothira raakten ook steeds meer Micae geïnfecteerd.
Omdat het leek dat de gevolgen onder de Micae minder desastreus was dan onder de Dannai werd aangenomen dat het zeeklimaat in Lothira een gunstig effect had op de gezondheid en een negatief effect op de gevolgen van Bloederbult. Marsiya was echter niet van plan zich hierbij neer te leggen en besloot de mensen die voor behandeling kwamen diepgaand te ondervragen en onderzoeken.
De eerste conclusie die ze trok was dat het opviel dat de Halflingen wiens hoofdbestanddeel van het voedsel bestond uit vis (traditioneel uiteraard de Micae) in veel mindere mate last kregen van de tweede en derde fase van de ziekte. De doorbraak kwam toen ze ontdekte dat degenen die voorzagen in hun eigen vis door aan de waterkant met een hengel te vissen significant beter bestand waren tegen de ziekte dan de viseters die het op de markt haalden. Deze vissen werden meestal gevangen met netten en fuiken.
Na vele testen en onderzoeken kon ze haar conclusie uitwerken en bewijzen: het eten van wormen (beter nog: wormafscheiding) kon de gevolgen van Bloederbult voorkomen of enorm terugdringen.