Aporeu chronicles Issue 1: Discovery of the gate
Stories from the adventurers
This week
A nice letter from one of the first adventurers that went trough the gate.Discovery of the gate and the adventure beyond
Lieve Lola,Ik ben in de war. Gisteren ging ik heel gewoon naar het hoofdkwartier van de adventuring guild, op zoek naar wat te beleven. Je weet wel, gewoon een kleine opdracht om de tijd te vullen. Met wat andere mensen besloot ik Dr. Daniel naar het terrein van de opgravingen te begeleiden, waar hij symbolen op een ring moest vertalen. We vonden hem bij de middelbare school, waar hij zijn toespraak heel erg hard faalde, de arme man.
Het was meteen duidelijk waarom er om hem gevraagd werd. Hij wist een aannemelijke vertaling te geven: ‘Dit is de poort die Ra gebruikte om ons te onderdrukken. Om zijn heerschappij te ontvluchten hebben we het voor de eeuwigheid begraven. Als je het vindt, houd hem gesloten. Als je dat niet doet, red onze broeders.’ Dat klinkt natuurlijk interessant, en als ergens op staat dat je de poort dicht moet laten, bedoelen ze eigenlijk dat hij absoluut open moet, dus we openden de poort en gingen er doorheen.
Lola, je gelooft het niet, maar we kwamen in een hele andere wereld terecht! Via een donker hol en een hal met pilaren kwamen we buiten in een woestijn. Achter ons het gebouwtje waar we uitkwamen, en daarachter een piramide. Toen we terug gingen was de poort weer gesloten, ze hadden ons gewoon afgesloten van onze wereld de rotzakken. Uiteindelijk kwamen we wat rare beesten tegen buiten, en die leidden ons naar hun mensen. Hele vriendelijke mensen, maar ze zijn niet te verstaan. Geen idee wat voor taal ze spreken. Het heeft soms wat weg van Dwerg en Gnoom, maar vaak ook weer totaal niet. In ieder geval, ze brachten ons naar hun stad, waar overal ogen getekend staan - het symbool van Rah. Heel creepy. Wat ook creepy is, ze zijn hier bang voor tekst en symbolen, dat wordt steeds uitgeveegd.
Maar goed. Nu het stuk wat voor verwarring zorgt. Ik kreeg gebakken rat, en omdat ik het probeerde (blegh, zo vies!) werd ik gekoppeld aan een jonge vrouw. We hebben een hele fijne nacht gehad. Ik heb haar meegenomen naar de anderen, omdat zij wel symbolen gebruikt - in ieder geval een, van twee mensen die elkaars hand vasthouden. Terwijl we ontdekten dat de ogen van Ra magisch zijn en ook echt kijken, besefte ik dat ik verliefd ben. Maar ze verstaat me helemaal niet, en ik haar niet! Het liefst zou ik haar mee terug nemen naar onze wereld. Kan ik dat maken? Weet jij raad, Lieve Lola?
Groetjes, Wisselkind
Traveler be with you
Lieve Lola,
Weet je mijn vorige vraag nog? Ik heb je antwoord in de krant niet kunnen lezen omdat we nog op avontuur waren, maar het is ook niet meer nodig. Ik heb haar gewoon meegenomen naar de gate, met hulp van de bard in ons groepje die haar liet slapen. En de barbarian die haar voor me droeg. Niet dat ze het leuk vond, ze was enorm bang. Dat is ook niet zo raar achteraf.
Uit de poort kwamen slangenwezens, en dat bleken wachters van Ra te zijn. We hebben ze bijna verslagen, maar uiteindelijk waren ze te sterk zelfs voor ons. Het volgende wat ik weet is dat ik wakker werd en naar een ruimte werd geleid, waar Ra me ondervroeg en de vrouw vermoordde. Ik voel me zo schuldig! Als ik haar niet mee had genomen, had ze nog geleefd! Ik werd natuurlijk boos, en hij stak me ook neer. Blijkbaar was ik ook he-le-maal dood. Toen ik weer wakker werd en naar de groep gebracht werd bleek dat de bard met die rare kind-god onderhandeld had dat we terug konden, en dat ik weer tot leven gewekt werd. Blijkbaar kan die kerel/jongen/god dat. Ook moeten we werelden voor hem gaan verkennen, en hebben we een lijst met werelden gekregen waar we uit moeten blijven.
Is het slim om te proberen of ze haar ook weer tot leven wekken? Ik mis haar zo erg!
Liefs, Wisselkind
Beste Wisselkind,
Heb je nou nog niet genoeg schade aangericht? Laat dat meisje rusten in vrede. Je hebt vast leukere dingen te doen dan haar nog meer trauma’s bezorgen. Dit is mijn advies, en daar moet je het mee doen.
Lola
Weet je mijn vorige vraag nog? Ik heb je antwoord in de krant niet kunnen lezen omdat we nog op avontuur waren, maar het is ook niet meer nodig. Ik heb haar gewoon meegenomen naar de gate, met hulp van de bard in ons groepje die haar liet slapen. En de barbarian die haar voor me droeg. Niet dat ze het leuk vond, ze was enorm bang. Dat is ook niet zo raar achteraf.
Uit de poort kwamen slangenwezens, en dat bleken wachters van Ra te zijn. We hebben ze bijna verslagen, maar uiteindelijk waren ze te sterk zelfs voor ons. Het volgende wat ik weet is dat ik wakker werd en naar een ruimte werd geleid, waar Ra me ondervroeg en de vrouw vermoordde. Ik voel me zo schuldig! Als ik haar niet mee had genomen, had ze nog geleefd! Ik werd natuurlijk boos, en hij stak me ook neer. Blijkbaar was ik ook he-le-maal dood. Toen ik weer wakker werd en naar de groep gebracht werd bleek dat de bard met die rare kind-god onderhandeld had dat we terug konden, en dat ik weer tot leven gewekt werd. Blijkbaar kan die kerel/jongen/god dat. Ook moeten we werelden voor hem gaan verkennen, en hebben we een lijst met werelden gekregen waar we uit moeten blijven.
Is het slim om te proberen of ze haar ook weer tot leven wekken? Ik mis haar zo erg!
Liefs, Wisselkind
Beste Wisselkind,
Heb je nou nog niet genoeg schade aangericht? Laat dat meisje rusten in vrede. Je hebt vast leukere dingen te doen dan haar nog meer trauma’s bezorgen. Dit is mijn advies, en daar moet je het mee doen.
Lola
Comments