Sessie 16: Beware of the Mushrooms (19/07/'19)

General Summary

Nu dat Palivar vertrokken is naar Sharn moeten onze helden een andere weg terug vinden naar Sharn, zodat ze niet gerelateerd worden aan Palivar. In Sharn willen onze Helden de verschillende Dragonborn Houses onder de loupe nemen en specifiek House Cannith South naar verdachte activiteiten achter de schermen. Will wordt weg geroepen door House Orien om mee te werken aan de beveiliging van het transport in Valenar. Gezien de recente strubbelingen met House Cannith in Pilas Marradal. Bacob voelt zich al wat beter na een deftige nachtrust en biedt zijn hulp aan de party omdat ze zijn leven hebben gered. Hij mag zeker mee rijden, misschien is hij nog de meest normale sociaal interagerende persoon in de party, nu Will weg is. Ze beslissen via de hoofdstad van Valenar terug te reizen. Daarvoor huren ze paarden, enkel Rom huurt een elven paard (wat duurder is dan er een te kopen). Nu ja Rom heeft blijkbaar een band met het paard, rare robot die Rom. Onderweg probeert Charir zich te verdiepen in de geheimen van de magie. De magie van bloemschikken dan specifiek. Bacob is dan weer druk in de weer om een nieuw instrument in te spelen: de doedelzak. Wat niet meteen helpend is voor de magie van Charir en de prooien die Morhdus zoekt weg jaagt. Rom is helemaal in zijn nopjes en oefent dressuur trucjes in mijn zijn [naam paard] op de maat van Bacob's 'muziek'. Morhdus en Charir krijgen Bacob dan toch still genoeg. Morhdus krijgt een een fel gekleurde vogel niet te pakken maar Charir neemt die graag mee. Om later op te experimenteren om er een zombie van de maken, zo blijkt. Tegen de valavond heeft Mohrdus meer succes en komt hij een Dire Fox tegen. Die dom genoeg is om Mohrdus aan te vallen. Het gevecht duurt niet lang voordat Breinbijter de vos zijn kop heeft gespleten. Morhdus vindt de manen van de vos zeer moor en wil deze op zijn borstplaat harnas zetten. Maar daar voor moet eerst het leer gelooid worden. Hij weet dat hiervoor een product gebruikt wordt op basis van urine van varkens. Wat hij nu niet heeft, dus doet hij het maar met ..... gewoon urine. Ariany heeft al betere tijden mee gemaakt met dit zootje ongeregeld. Het is een lawaaierige boel, met stank en bizarre fragmenten onderweg. Twee dagen later komen onze Helden een troep Elfen tegen. Ze zijn in alle ijl onderweg uit Taer Valaestas naar Pylas Maradal om te reageren om de noodkreet van de Elfen. "Oh, dat akkefietje" Laar Charir zich ontsnappen, "Dat hebben wij al lang opgelost." vervolgt Morhdus. De Elven voegen zich toe aan de tafel en er wordt gezongen en veel wijn gedronken in de herberg. De Elven die te diep in het glas gekeken worden wat op de rooster gelegd maar veel nuttige info komt er wel niet uit. Tenzij dat ze onderweg, een paar dagen geleden, toen ze een wachtpost passeerden, bijzonder weinig beweging zagen. Wat wel verdacht was. Twee dagen later komen onze helden een pracht aan bloemen en vlinders tegen onderweg. Mohrdus zegt: "Wauw Charir, uw magie van bloemen begint te werken!" (en hij slaagt er nog in om zijn sarcasme te verbergen). Al gauw weten Bacob en Ariany de rest te vertellen dat dit niet Charir zijn magie is maar eerder iets gelinkt aan de Fey (waar Bacob vandaan komt). Voorzichtig gaan de helden verder te voet en komen ze een gehucht tegen. Hier staan verschillende kleine rode paddenstoelen in wat lijkt op een plas van bloed. Ondertussen is het ook helemaal donker geworden. Aan de waterput steekt Mohrdus een fakkel aan terwijl Rom verteld over welke hoe dit verdacht lijkt op de Redcaps waar hij over las. "En dat was niets goed!", vervolgde hij. Ariany cast Daglicht op Rom zijn hoed, om voldoende zicht te hebben en misschien wat duistere creaturen af te schikken. Morhdus bedenkt zich, dat de paddenstoeltjes er nu nog ongevaarlijk uit zien, dus nog handelbaar. Hij probeert ze te vernietigen met het vuur van zijn fakkel en dat werkt. Hij spoort de anderen aan om die ook te doen. Enkel Charir lijkt zijn voorbeeld te volgen. Rom loopt de verlaten herberg in maar daar staan ook paddenstoelen! Onze helden komen na wat gedoe samen aan de waterput, "Die naar gevaar en dood ruikt" net als het wolkendek openbreekt en het maanlicht raakt een zestal paddenstoelen. Meteen groeien er kleine agressieve Redcap Gnomes uit! Ze hebben veel te grote stalen schoenen en een gevaarlijk uitziende grote sikkel bij zich. Ze krijsen "KILL, KILL, KILL!" "New blood!!" De helden worden aangevallen uit het (Zuid-Oosten) door de Red-Cap Gnomes, die lelijk uit de hoek komen: eenmaal ze dicht genoeg zijn doen ze een vliegende tackle (aka de Afrikaanse tackle) op hun doelwit. Ariany vertrouwd de boel niet en veranderd in een krokodil en slaagt erin om een van de Gnomes in haar bek te klemmen. Er ontstaat een gevecht waarbij de party dicht bij elkaar blijft omdat de Gnomes blijkbaar enkel in melee effectief zijn. Charir heeft dit door en laat de Bless vallen op Spirit Guardians te casten. Wat super pijnlijk is voor de Gnomes die allemaal in de zone van van bijtende Lizardfolk geesten komen. Net wanneer de party lijkt klaar te zijn met de Gnomes, komt een figuur uit de waterput die de dood zelf uitstraalt. Bij de eerst blik op deze figuur gaan zowel Charir als Bacob meteen van hun stokje. Mohrdus heeft door dat dit geen gewoon creatuur is en gaat achter zijn magische bliksem werpspeer. Rom helpt Charir terug bij bewustzijn. Het moeilijkste is dat een blik op deze gruwel genoeg zou kunnen zijn om terug het bewustzijn te verliezen. Zelf de Gnomes vallen deze figuur van totale horror aan! Bacob slaagt erin om zelf deze ondooie figuur tot een oncontroleerbare lach te dwingen met zijn one-liner. De geest tuimelt al lachend terug de waterput in. Spijtig genoeg haalt de aanval van een Gnome de geest uit zijn Evil maniakaal gelach. Ariany stuurt een bal van vuur de waterput in. Voordat Morhdus het deksel terug op de waterput krijgt, staat de geest weer boven en richt zich op Ariany die daglicht caste, want dat doet hem zeer blijkbaar. Rom slaagt erin om met zijn kogels een beetje schade te doen maar met zijn ogen afgewend raakt hij amper nog het doelwit. Met de moed der waanhoop en zijn ogen gesloten, stormt Mohrdus wilt op de geest en haalt uit met zijn speer. Deze keer raakt die blijkbaar een cruciaal onderdeel: hij schraapt langs de ruggengraat van dit ding en hoort het krijsen terwijl het doorboord wordt. Daarna zakt de geest levenloos (voor echt) in elkaar. [Mechanisch: Crit to hit into Max Crit damage van 3d6]. Onze helden verbranden de overblijfsels van deze geest en smijten de asse in de waterput. Waar blijkbaar een fles in zit. Dit blijkt een magische fles te zijn waar humanoid creaturen in kunnen opgesloten worden. Bacob vindt dure Elven wijn en Mohrdus het ammoniac om zijn vossenvel gemakkelijker te looien.