Kult Gran Gusa

Doktryna religijna szukająca rozwiązania na długowieczność. Jej wyznawcy przedstawiają śmierć jako wielki czerw Gran Gus, od którego zależy ich los. Doktryna ta rozpowszechniła się mocno we wsiach w północnowschodniej Kagenii.

Lek na śmierć

Sposobami na osiągnięcie nieśmiertelności są rytuały, najczęściej bardzo brutalne. Najczęściej spotykanym rytuałem jest „wyjście z kręgu”, pochodzący z Pascalium. Zakładał on istnienie pięcioogniwowego łańcucha życia i śmierci, należało dodać ogniwo pośrednie między człowiekiem a awatarem śmierci Gran Gusem, by się od niego uchronić. Rytuał ten polegał konkretnie na zjedzeniu innego człowieka. Najczęściej to Cucura sam poświęcał się, by nadać obrzędom dodatkowej wagi i podkreślić, że wyznawcy Gran Gusa zjedli kogoś ważnego, więc ich poświęcenie powinno bardziej być docenione.

Ilustracja przedstawiająca ogniwa pięcioogniwowego kręgu łańcuchowego pokarmowego. Znaleziona w Pascalium. Innym znanym rytuałem, albo wręcz tradycją było „pozbywanie się balastu”. Wywodzi się ono z wierzeń, że każdy człowiek ma do wykorzystania pewną ilość energii życiowej. Każda część ciała zużywała tę energię, dlatego odcinanie palców, części uszu, a czasem i całych kończyn stało się w tych wsiach rzeczą codzienną. Drugie, co pomagało zredukować używaną energię życiową to częste posty i głodówki, które miały zmniejszyć masę ciała. Im mniej, tym lepiej.

Występowanie

Osob, które wyznaje tę doktrynę, można liczyć w setkach, podchodzących maksymalnie do kilku tysięcy. Jest to kompleks kilkunastu wsi znajdujących się na północny zachód od zatoki Cachao, w tym Pascalium, Cheredaza i San Pulmón.

Symbolika ryby

Wszyscy wyznawcy Gran Gusa noszą krawaty w kształcie tułowia ryby, jako symbol ich źródła życia. Poławiane są z wielką dokładnością, nigdy więcej, niżby trzeba było. Poza śmiercią, ryby są dla tych wiosek najważniejszą rzeczą, stanowią około 90% ich pokarmu. Życiodajna ryba jest traktowana z szacunkiem, mieszkańcy są wdzięczni rybom za każdy ich posiłek, że zasilają ich łańcuch pokarmowy. Mówi się, że mieszkańcy Cheredaza mają dwójkę rodziców: matkę rybę i ojca Gran Gusa. Podpisano: Pruzoe