Sesja 7 - "Rzeka Sowodźwiedzi" Report

General Summary

Durante Olsen

Zaczynamy w nocy 8 Pharastu. Do naszego obozu przybywa goblin Nok-Nok, przyszły czempion Lamashtu, którego wioskę zniszczyła hydra.
Prawie nikt mu nie ufa, ale Yenn się z nim zakumplowuje.
Idomy spać. W nocy Durante dostaje dziwnego koszmaru, w którym pojawia się pożar oraz śmiejący się Erastil, rogaty pan.
Dochodzimy do "opuszczonego" fortu nad Tuskwater. Prowadzi do niego długa, odsłonięta ścieżka.
Pułapka! Podczas skautowania atakują nas zombie. Strażnicy na wieżach zaczynają do nas strzelać.- Wycofujemy się i obozujemy.

Octavius Olsen

Do obozowiska wbił nam goblin
Zakumplował się z Yenn (Bo mają dużo wspólnego, co rodzi pewne pytania)
Nazywa się Nok-nok i chce napierdalać potwory
Yenn go uwielbia, Velrian toleruje, Durante obserwuje, Octavius i Ann robią z niego cel treningowy.
Idziemy scoutować obóz bandytów
Nok-Nok na jedną stronę, Ann i Octavius na prawo
SNEAAAAAAAAAAAAAKY
KTO. KURWA. NORMALNY. MA. ŻYWE. TRUPY. POD. FORTEM
Za dużo ich, no chuj, robimy flarę sygnałową
Durante carry, Ann też carry, a Octavius przegrywa nieistniejący turniej.
Ewakuacja, bo pistolet głośny
Wycofujemy się
Nok Nok O DZIWO przynosi przydatne info
Dalej mu nie ufamy.
Octavius przekazuje pięć sztuk srebra Ann i przyznaje jej zwycięstwo (TEN JEDEN RAZ)
Durante bajeruje Linzie (Bezskutecznie), Velrian Nok-Noka (Bezskutecznie), Octavius najpierw rozpierdala krzaki, a potem wkurwiony rozstawia wszystkich po kątach, Ann robi ZAJEBISTE żarcie a Yenn się modli (I chyba obozujemy w miejscu z grzybkami halucynogennymi, bo ma wizje)-Linzie castuje light na rękawicę Octaviusa (Bo nocą to się nogi pocą i widać nichuja, więc bierz trzy kilo i spierdalaj)

Velrian Whitefire

Dzisiejsza przygoda zaczęła się jak zwykle nieoczekiwanie, a mianowicie do naszego obozu podkradł się parszywy goblin, który na dodatek szukał w nas przyjaciół. Nasza Święta, oczywiście, stwierdziła iż dobrym pomysłem będzie zaprzyjaźnienie się. Ja natomiast postanowiłem nie wypowiadać się w temacie ewentualnego, nowego i kolejnego (nie licząc Octaviusa) błazna. Niemniej widząc, że niektórzy bardziej entuzjastycznie podeszli do jego obecności w obozowisku, przyszły mi na myśl jedynie słowa niedawno poznanego, krasnoludzkiego przyjaciela. "Czeka nas zagłada". Z Nok Nokiem próbowałem, pod płaszczykiem ironii i cynizmu jakoś się dogadać. Raczej w ramach zabicia nudy, ale zauważyłem, że kaleczy tak piękną broń jaką są jego ostrza, lecz...Okazał się uczniem znacznie mniej pojętym od znanego mi duo Ezaretha i Octaviusa. I to nawet razem wziętych. Z obozowych rewelacji było mniej więcej tyle, choć nie można też zapomnieć o wybitnym i jakże nietaktownym wyśmianiu moich braków lingiwstycznych podczas przeuroczej rozmowy między Linzi i Durante. Ubaw po pachy. Żeby oni kiedyś nie skończyli po pachy w ruchomym bagnie. Niemniej nasi Chodzący po Runie Leśnym Niczym Mrówki, czyli kolejny duet pod postacią tym razem Octaviusa (czemu on tak dużo miejsca zajmuje w moich notatkach..?) oraz Ann postanowili zinfiltrować (a jakże, razem z naszym goblińskim "przyyjacielem") zamek, który mieliśmy odbić z rąk bandytów. Niemniej napotkali dość sporej ilości hordę nieumarłych i..cóż. Wejście na cicho ja kzwykle nam się nie udało. Czy to szkoda? Mnie nie. Wole widzieć strach w oczach przeciwników, gdy wiedzą, że ich śmierć nadchodzi.

Yenn

Do obozowiska przychodzi bardzo dzielny, przyjazny goblin, Nok Nok. Polubiłam go i ochraniam go, bo czuję, że przyświęcają nam podobne wartości, tylko Nok Nok musi się wykazać. Wierzę, że spłynie na niego siła, aby stał się bohaterem, O IOMEDAE , DOPOMÓŻ MU! (Octavius jeszcze bardziej mnie denrwuje, niech Iomedae da mu więcej okrzesania). Znalezlismy oboz bandytow, Nok Nok poszedl na zwiady w jedną stronę, Ann i Octavius w drugą. Ann i Octavius chcieli calą chwalę zagarnąć dla siebie i wybili mnóstwo umarlaków. Niestety, nawet z moją pomocą (Octavius jak zwykle narzekał) nie udało się wybić tej całej zarazy. Zatem udaliśny się znowu do naszego obozu i jak zwykle Octavius i Velrian pokazywali swoje wdzięki Linizie. Jednak Linzie nie mogła się oprzeć urokowi Nok Noka. Iomedae pobłogosławiła jedzenie Ann, dlatego wyszło jej przepyszne.