Fenekiny

Lud żyjący na pustyni Tabantha, podobny do fenków. Fenekiny żyły na pustyni tak długo, jak gerudo, albo i dłużej.
Mają niezwykle czuły słuch, który zawdzięczają dużym uszom - jest im on potrzebny do wyczuwania zagrożenia oraz do chłodzenia swojego ciała. Ich uszy są też ich słabym punktem - głośniejszy krzyk może dla Fenekina oznaczać całkowitą lub częściową utratę słuchu; między innymi z tego powodu przedstawicieli tej rasy nie można spotkać poza pustynią.
Fenekiny mieszkają w podziemnych norach, do których wejścia są najczęściej ukryte pod krzakami - z tego powodu niesamowicie trudno jest ich spotkać. Dzięki czułemu słuchowi już kilka kilometrów przed przyjściem są w stanie usłyszeć kroki każdej większej istoty zbliżającej się do ich siedlisk.
Fenekiny żyją w małych plemionach, liczących 10-50 członków. Ich nory są złożone z systemów tuneli i pomieszczeń, w których utrzymują dużą czystość. Polują w nocy, na szarańcze, chrząszcze, rzadziej ptaki i gryzonie.