Druid
Druïds vereren bovenal de natuur en verkrijgen hun spreuken en andere magische krachten door de kracht van de natuur zelf of door een natuurgod. Veel druïden streven een mystieke spiritualiteit na van transcendente vereniging met de natuur in plaats van toewijding aan een goddelijke entiteit, terwijl anderen goden van de wilde natuur, dieren of elementaire krachten dienen. De oude druïdische tradities worden soms het Oude Geloof genoemd, in tegenstelling tot de aanbidding van goden in tempels en heiligdommen.
Druïd spreuken zijn gericht op de natuur en dieren: de kracht van tand en klauw, van zon en maan, van vuur en storm. Druïden verwerven ook het vermogen om dierlijke vormen aan te nemen, en sommige druïden bestuderen deze praktijk specifiek, zelfs tot het punt waarop ze de dierlijke vorm verkiezen boven hun natuurlijke vorm.
Opmerkingen