Eldefar

De Eldefar staan bekend om hun gastvrijheid, medeleven en onstuimigheid. Ze hebben een passie voor voedsel en drank en vieren het hele jaar door festiviteiten, zeker tijdens de koude wintermaanden. Hun thuisland beslaat het koude noorden van het continent, hoewel er verder naar het noorden voorbij de zee nog meer bergachtig land ligt. De Eldefar leven op koude vlakten en in dennenbossen. Ondanks strenge winters is er hier veel leven te vinden en leent het land zich goed tot jacht en landbouw. Ze verbouwen vooral graan, wortels en knollen, waarvan de producten lang goed blijven in de winter. In de zomer en herfst worden fruitoogsten uitbundig gevierd als bijzondere lekkernijen.

Eldefar hebben liever een feestje dan een conflict, maar net zo wispelturig als hun god, de Flamekeeper, kunnen ze ook vurige krijgers zijn als ze worden uitgedaagd. En hoewel ze waarde hechten aan tolerantie en openhartigheid, zijn hun sociale gebruiken erg rigide. Het beroepsrecht van een Eldefar wordt bepaald door de volgorde van geboorte binnen een gezin. Ook worden werkelijke Eldefar onderscheiden van Eldefyn: mensen die nog niet al meerdere generaties de gebruiken volgen.

De Hemelvlam

In de geschiedenisleer van de Eldefar wordt het verhaal verteld van de Eerste Sibbelings. Zij leefden in dezelfde tijd als de Old Ones, maar zij verscholen zich niet in hoge torens van staal. Zij hadden zich niet weggekeerd van het heillige vuur en de aarde. Op een koude, donkere nacht verbleven ze in het midden van een wijdopen vlakte toen een storm aanwaaide. Ze waren alleen, zonder hulp en zonder schuilplaats. Ze maakten met hun laatste hout een kampvuur en kropen er dicht omheen om zich warm te houden en het vuur te beschermen tegen de wind. Toen sloeg een bliksemschicht in, laaide het vuur op en, terwijl hun gezichten werden verbrand, kregen alle broers en zussen een visioen van de Flamekeeper.

Het was de god die hen opdroeg om een nieuw volk te stichten. De Flamekeeper gaf hen de volgende taken: de eerstgeborene zou het land claimen en bepalen welke planten er zouden groeien. De tweede zou met haar handen en werktuigen de huizen bouwen. De derde zou met zijn kennis de obstakels oplossen waar het volk mee te maken zou krijgen. De vierde en vijfde zouden hun oudere sibbelings beschermen tegen de gevaren van staal en hen dienen door te handelen met andere tribes. Zo zou het voor hen zijn, alsmede voor hun kinderen en diens kinderen.

Dit verhaal van het Hemelvuur, wat ook wel het Eerste Verhaal van de Eldefar wordt genoemd, staat ten grondslag van de hele cultuur. Daarnaast zijn er nog veel meer verhalen over de Eerste Sibbelings en visioenen van de Flamekeeper, die verschillende deugden prijzen en zonden afschuwen. Een voorbeeld is het verhaal van hoe de vijfde geborene zijn rol oneerlijk vond en zich tegen het plan van de Flamekeeper keerde, maar later na een visioen tot inkeer kwam en ook door de andere sibbelings werd vergeven. Met deze les leren de Eldefar hun rol nederig te aanvaarden en ware spijt te belonen met vergiffenis.

Passievol, plichtsgetrouw en liefdadig

Het maakt niet uit wat een Eldefar doet, ze doen het met overgave, het liefst zingend en dansend. Er wordt wel eens gezegd door andere tribes dat je de Eldefar altijd kan horen voordat je ze kan zien. Voor sommigen kan die bombarie overweldigend zijn, terwijl anderen zullen merken dat het meeslepend is. De meeste Eldefar kunnen moeilijk stil zitten en willen liever dingen gedaan krijgen. Er is niets zo belonend als het gevoel aan het eind van een dag vol hard werk.

Vanuit de gedachte dat je anderen moet behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden, zullen Eldefar altijd een helpende hand uitreiken als ze dat kunnen. Bij ontmoetingen met vreemden is het gebruikelijk om eerst een geschenk te geven, als blijk van goede wil. Maar daar moet dan ook wat voor terugkomen. De Eldefar zullen niet over zich heen laten lopen. Ze steunen elkaar door dik en dun, dus als er iemand onrecht wordt aangedaan, staat de hele familie klaar om hen te wreken. Die snelle omslag in emotie lijkt niet altijd voorspelbaar, maar leer een Eldefar goed kennen en je zult zien hoe plichtsgetrouw ze zijn en hoe sterk ze zijn als bondgenoot.

Naming Traditions

Vrouwelijke namen

Asni, Ebba, Finfri, Gudrun, Hedder, Katla, Mirgel, Sungif, Tordis, Vigda.

Mannelijke namen

Arif, Bjart, Eggil, Idof, Kullin, Milaf, Nar, Ogart, Raf, Ufin.

Unisex namen

Audr, Fenner, Kari, Tofi, Vigi.

Familienamen

Deze naam wordt gevormd door de locatie van het land dat eigendom is van de familie, welk type land het is of wat voor planten er groeien. De familienaam wordt ook als eerste gedeeld bij een groet. "Van de Zuiderbreedhout familie, ben ik ..."

Voorbeelden van familienamen zijn: Achtermeerveld, Daldiepwortel, Enerhutveld, Enkelheuvel, Hogelandwilg, Meerzicht, Noorderrietoever, Oosterwijdakker, Vierbomen, Westermuurhuis.

Culture

Gebruikelijke Kleding voorschiften

De hoofdkleuren in het palet van de Eldefar zijn oranje en roze. Alles wat met deze tinten geverfd kan worden, wordt eraan onderworpen. Vooral het oranje wordt gezien als verbindend met de Flamekeeper. Branders dragen dus volledig oranje gewaden. De roze tinten worden meer gezien als verbindend met de familie en het aardse. Iemand die zich fel roze presenteert, verkondigt familiegeluk en blijdschap.

De materialen die het meest worden gebruikt in kleding zijn leer en vachten. Metalen platen worden zoveel mogelijk form-fitting gemaakt in de smidse en gevoerd met vacht, zodat deze in de winter geen koude door kunnen laten. Sierraden bestaan vooral uit gevlochten materialen of geverfd of gekerfd hout.

De Eldefar gebruiken ook verf om hun gezicht en armen te versieren. Dit bestaat hoofdzakelijk uit witte en gele stippen, vlekken, en bladpatronen. Vaak wordt verf ook gebruikt om brandmerken te accentueren. Zeer gelovige Eldefar versieren hun armen of schouders met nog meer brandlittekens in patronen van vlammen of planten.

Kunst & Architectuur

De Eldefar leven in een bosrijk en waterrijk gebied, met veel beschikbaar hout, gras en riet. De huizen zijn dan ook gemaakt van boomstammen met rieten daken. Hekwerken beschermen de akkers en velden waar ze schapen en zwijnen houden. Versieringen bestaan vaak uit kleurrijke gewoven koorden, geverfde lappen jute, of schilderingen van as (wit en zwart) op de muren of palen.

Foods & Cuisine

De Eldefar staan erom bekend dat allerlei gelegenheden worden gevierd met een uitgebreid feestbuffet. Er wordt daarbij veel gebruik gemaakt seizoensgebonden lekkerneien, zoals vruchten, groenten en eieren. Daarnaast bestaat het dieet van de Eldefar uit veel houdbare producten. Ze telen zelf granen voor langduriger gebruik, en rooken of zouten vlees om het langer te houden. Wat bijna uniek is voor de Eldefar is dat ze schapen en everzwijnen opvoeden en beschermd houden in afgesloten velden. Van de schapenmelk maken ze boter en kaas, wat een beroemde delicatesse is voor andere volken.

Ouder Worden Rituelen

Brandmerken op volgorde van geboorte: First, Second, Third, en Latter
Alle volwassen Eldefar hebben een klein brandmerk op hun gezicht, meestal op het voorhoofd, waarmee hun rol in de gemeenschap wordt bepaald. Dit brandmerk erkent ze als volwaardig lid van de samenleving, en wordt gezet tijdens een grote ceremonie. Het eerste kind van een gezin dat tien jaar wordt, wordt de Firstborn. Eenmaal gebrandmerkt, kan het levensberoep niet meer gewijzigd worden. Dit wordt hooguit aangevuld, als er in het dorp behoefte aan is, maar het brandmerk blijft staan, en de persoon moet dus dat beroep uitvoeren waarvoor die uitverkoren is, voor zover die daartoe in staat is.

Voordat het Brandmerken heeft plaatsgevonden, kan er nog met iemand van rol gewisseld worden. Dit gebeurt zelden, maar is dus niet verboden. Er gaat een uitgebreid proces aan vooraf, waarbij met een sibbeling of een nicht of neef (meestal blijft het binnen families) van leven wordt gewisseld. Daarbij leven de twee partijen in elkaars schoenen, letterlijk. Ze gebruiken ook elkaars naam. Dit moeten ze doen voor minstens drie maanden. Als ze daarna nog steeds willen wisselen van rol, dan zal de Brander dat eren, maar moeten ze ook meteen gebrandmerkt worden, om de belofte aan de Flamekeeper vast te leggen.

Ideals

Gender Idealen

Omdat beroepen verdeeld worden aan de hand van volgorde van geboorte, zijn er qua gender geen duidelijke verschillen. Zowel mannen, vrouwen als anderen kunnen erfgenaam zijn, als ze maar als eerste waren geboren, enzovoort. Wel is er een lichte voorkeur voor mannelijke familieleden in bepaalde rechten. Bij een huwelijk zonder een Firstborn, trekt de vrouw in bij de familie van de man. Ook gaan erfenissen van een overledene die zelf geen Firstborn (meer) heeft, eerst naar de meest nauw verwante Firstborn aan vaders kant. Als er aan diens vaders kant geen levende Firstborn meer is (met een paar nuances), dan pas komen de Firstborns van de moeders kant van de familie in aanmerking. Dit heeft tot gevolg dat Eldefar liever een zoon als eerstgeborene willen hebben, dan heeft de familie meer kans op erfenissen van naasten.

Kinderen die zijn verwekt buiten een huwelijk of geadopteerd, worden in principe gezien als Eldefyn of Latterborns; ze hebben nauwelijks tot geen beroepsrecht. Kinderen uit huwelijken tussen twee mensen van dezelfde of een anders gedefinieerde gender, worden daar bijna niet van uitgezonderd. Een langdradig en moeilijk proces, waarbij beide families zo goed als unaniem ermee moeten instemmen, is de enige manier om een kind officieel te erkennen. Daarom komen dit soort huwelijken eigenlijk niet voor onder Firstborns. Het is gebruikelijker dat de partners een geliefde naast het huwelijk hebben, en dat is ook geen taboe onder de Eldefar. Wat ook voor mag komen, is iemand die meerdere keren trouwt. Van elke aparte combinatie geldt de geboortevolgorde opnieuw. Het is hier belangrijker dat de Flamekeeper het huwelijk heeft erkend. Het is dus aan een Brander om het goed te keuren.

Al met al zorgt dit ervoor dat de Eldefar best duidelijke en heteronormatieve genders hebben, maar vooral in kleding en haarstijlen, en niet in beroep of status. Als iemand zich anders identificeert dan als man of vrouw, wordt dit wel gerespecteerd door de meeste Eldefar (openhartigheid is immers een deugd), maar de sociale gebruiken buigen niet voorbij de bestaande tradities.

Verkering Idealen

Zoals hierboven beschreven zijn er bij de Eldefar, ondanks de tolerantie waar ze zichzelf om prijzen, duidelijke regels als het gaat om relaties, en wie met wie mag trouwen. Firstborns mogen niet met elkaar trouwen. Zo wordt voorkomen dat er uiteindelijk één familie is die al het land beheerst. Bij voorkeur trouwen ze met een Second- of Thirdborn. Een Latterborn echtgenoot wordt meestal afgekeurd door de familie, hoewel passie en ware liefde wel wordt gewaardeerd. Als met een Latterborn echtgenoot veel kinderen worden geboren, wordt het over het algemeen gezien als een door de Flamekeeper gezegend huwelijk. Een huwelijk waar geen kinderen uit voort kunnen komen, zoals van gelijke geslachten, wordt meestal voor een Firstborn niet goedgekeurd door de familie of de Brander van de gemeenschap.

Second-, Third-, en Latterborn zijn dus vrijer in hun keuze dan Firstborn. Ze kunnen trouwen met een Firstborn, om zo onderdeel te zijn van een gezin met landeigendom. Dan trekken ze in bij de Firstborn. Bij een huwelijk zonder Firstborn zijn allebei de echtgenoten geen erfgenaam. Dan is het aan de beide families om het koppel een stukje land te schenken, of de echtgenoten worden Firestarters, eventueel met andere non-Firstborn koppels. Dat houdt in dat ze op zoek gaan naar een plek om een nieuwe gemeenschap te stichten.

Hoofddorp: Firstflare
Kenmerkende kleuren: oranje tinten op grijze of zwarte basis, met roze accenten.
Uiterlijke herkenbaarheid: De Eldefar dragen veel vachten en leer en gebruiken vooral houten of gevlochten sierraden, niet veel metaal. Ze maken grote armbewegingen tijdens het praten en zijn meestal luid.

OPBOUW VAN DE CULTUUR
Religie: Het hele bestaan van de Eldefar staat in het teken van hun god, de Flamekeeper. In het koude thuisland van de Eldefar is vuur van levensbelang, een heilig geschenk en het hart van ieder huishouden. De androgyn afgebeelde Flamekeeper is grillig, zowel zorgzaam als wraakzuchtig, tegelijk warm en brandend. En de Flamekeeper kijkt toe op alles wat de Eldefar doen. Elke Eldefar wordt gebrandmerkt voor diens rol in de samenleving. Overledenen worden gecremeerd. omarmd door de Flamekeeper zelve. As en brandwonden worden verwerkt in tattoos voor belangrijke levensgebeurtenissen, zowel heldendaden als misdaden. En de priesters (Branders) maken pelgrimstochten naar de Seat of the Flamekeeper, de vulkaan in het zuiden van hun territorium.

Handel: Het vraagt zware arbeid en goede samenwerking om elke winter te doorstaan. Bij de Eldefar hebben Firstborns het hoogste aanzien (na de priesters van de Flamekeeper uiteraard). Firstborns erven en bebouwen het boerenland van hun ouders, en geven dit door aan de volgende Firstborns. Daarna volgen die jagers, bouwers en vakmannen, de Secondborns. Eldefar handelen graag met andere dorpen en andere tribes, vooral om elkaar te helpen met tekortkomingen, maar geven daarin weinig om goederen die geen nuttige toepassing hebben.

Wetenschap: Thirdborns kunnen ervoor kiezen om een Brander, Speaker, of een uitvinder te worden. Daarvan geeft de rol als priester natuurlijk het meeste aanzien, maar ook uitvinders worden gewaardeerd, als ze hun werk nuttig kunnen toepassen voor de stam. Onderzoek naar de machines en de Old Ones wordt niet verafschuwd, maar onderzoek puur vanuit nieuwsgierigheid komt weinig voor bij de Eldefar. De onderliggende ambitie is altijd om verbeteringen te vinden voor het leven van de Eldefar. Speakers representeren de verschillende dorpen in de Great Meet, en lossen geschillen binnen en tussen de dorpen op als bemiddelaars.

Krijgsmacht: Hoewel het beschermen van de tribe tegen machines nog wordt gezien als een waardig beroep, hebben krijgers bij de Eldefar vaak het minste aanzien. Bijna alle Eldefar kunnen tot een bepaald niveau vechten en machines wegjagen, maar iemand die zijn leven wijdt aan de strijd komt niet vaak voor. Het is een van de weinige opties voor een Latterborn, het vierde of latere kind van een gezin. Door het gebrek aan aanzien keren ze zich dikwijls tegen de tribe en maken hen als bandiet juist het leven zuur (zie: Ashborn). Desalniettemin vormen eervolle krijgers een strategisch leiderschap als er een grotere dreiging is voor het volk, bijvoorbeeld van een andere stam. De Eldefar kunnen zeker een formidabele tegenstander zijn, als ze de tijd krijgen om zich te organiseren.

Titels en termen

Brander: priester van de Flamekeeper, spirituele leider van een gemeenschap.
Emberling: priester in opleiding.
Speaker: representatief lid van een gemeenschap dat twee keer per jaar naar de Meet gaat.
the Great Meet: tweejaarlijkse politieke bijeenkomst van de Eldefar, waarbij geschillen worden beslecht en de toekomst wordt besproken.
Firstborn: een erfgenaam binnen een familie. Alleen Firstborns kunnen boerenlandeigendom overnemen en zorgen voor voedsel voor de rest van hun familie.
Secondborn: iemand die als tweede is geboren en de taak heeft om jager, bouwman of vakman te worden.
Thirdborn: het derde kind van een familie, die als beroep kan kiezen tussen Brander, Speaker, of geleerde of uitvinder.
Latterborn: iemand die als vierde of zelfs latere kind is geboren, en daarom geen vast beroepsrecht heeft. Ze worden krijgers, reizende handelaren of zeilers, of helpen hun familie met dagelijkse taken, zoals kinderoppas, tilwerk en bezorgingen.
Eldefyn: iemand die niet een werkelijke Eldefar is, maar wel bij de Eldefar leeft. Pas de achterkleinkinderen van een Eldefyn worden gezien als Eldefar, zolang elke generatie is gebrandmerkt voor de Flamekeeper.
Fire-starter: een persoon die een nieuw dorp sticht, vaak met meerdere anderen samen.
Ashburned: iemand die is verbannen van de Eldefar voor het niet langer navolgen van de wil van de Flamekeeper (een vrij zware straf, gepaard met een specifieke brandmerk).

Bevestigde dorpsnamen

Smokestack, Tinderhill, Blazefield, Lowsmolder, Highhearth