Anita Wainwright
Child (12th) Anita Wainwright
Physical Description
General Physical Condition
Anita jest białą kobietą średniej wielkości. Ma 170 wzrostu, jest przeciętnie zbudowaną ładną dziewczyną. Ma kasztanowe włosy, które często farbuje lub goli, i ubiera się swobodnie w nowoczesnych stylach, choć skłania się ku stylowi „retro” - szczególnie hipisowskiemu, który od czasu do czasu wydaje się wracać do mody.
Mental characteristics
Personal history
Anita Wainwright walczy z Człowiekiem od lat pięćdziesiątych XX wieku, kiedy była studentką na University of Illinois. Pojechała kilkoma przejazdami Freedom Rides z grupami mieszanej rasy w publicznych autobusach do Alabamy, kwestionując egzekwowanie nielegalnej segregacji autobusów ustanowionej przez Morgan przeciwko Virginii. Dołączyła do The Diggers w Nowym Jorku i prowadziła Free Store w Chicago, pisząc dla lokalnej podziemnej gazety Chicago Seed. Przez całe swoje młode, dorosłe życie biegała od przyczyny do przyczyny, namiętnie wierząc w rewolucję poprzez wspólne czyny - że pomoc zwykłemu człowiekowi doprowadzi do obalenia bogatych i potężnych. Jako reporter Seed poznała Czarną Panterę o imieniu Theodore Dooley. Szybko nawiązała z nim intymny związek. Związek był ostatnią kroplą dla jej konserwatywnych rodziców, którzy wyrzekli się jej odmowy zaprzestania widywania się Dooley. Zachęcona walką z rodzicami, rzuciła się zaciekle w swój aktywizm, do czego subtelnie zachęcał Dooley.
Anita była jednym z organizatorów, którzy pomogli zaplanować protesty związane z wojną w Wietnamie na Narodowej Konwencji Demokratów w Chicago w 1968 roku. Wysłano policję, aby przerwać protesty, a Anita straciła Dooleya w tłumie, zanim została ciężko pobita przez oficera. Po wyzdrowieniu poszła szukać Dooleya, aby dowiedzieć się, co się z nim stało. Po kilku dniach i nocach poszukiwań w końcu znalazła go w piwnicy budynku pełniącego funkcję kwatery głównej Czarnych Panter. Natknęła się na niego, pijąc krew policjanta, który pobił ją podczas protestu. Początkowo była przerażona, ale szybko zaakceptowała sytuację, zanim Dooley zdążył wyjaśnić. Postrzegała ten akt nie tylko jako dosłowne pragnienie krwi, ale jako metaforyczny. Była zła i chciała zemsty. Spędzili razem kilka nocy i pod koniec Anita przekonała Dooleya, by ją też przeistoczył.
Początkowo Anita wykorzystała swoją nowo odkrytą siłę Spokrewnionego, aby w pełni zagłębić się w sprawy ludzkiego świata. Ale gdy nadeszły i minęły lata siedemdziesiąte, jej zaangażowanie w społeczeństwo śmiertelników osłabło, gdy ona i Dooley zamiast tego zwrócili swoją uwagę na reformę społeczeństwa Spokrewnionych. Jej pasja do zmian i skłonność do krwiożerczej zemsty nie zmniejszyły się jednak ani o jotę, a ona jest jedną z nielicznych anarchistek w Chicago, które nawiązały kontakty w całym kraju. „Myśl lokalnie, działaj globalnie” - mawiała często, spędzając niezliczone noce na rozmowach telefonicznych, pisaniu listów, a nawet ryzykując niebezpieczną podróż, by spotkać się z potencjalnymi sojusznikami w jej sprawie.
W latach 80. poznała Maldavis i resztki łagodnej hippiesowskiej natury w której się wychowywała, powróciły do Anity. Dwie dziewczyny szybko dogadały się działając w sposób niebezpośredni by przejąć władzę. Dokładnie zgodny z planem Maldavis; Anita okazała się dobrą współpracowniczką i osobą o podobnych poglądach. Przyjaźń złagodziła nieco jej naturę i pobudziło więzi z wieloma przyjaciółmi-aktywistami. Sukces pogłębiał tylko szczęście, jednak wnet nadeszły czarne chmury. Lodin nagle zaczął wygrywać, a w odwecie zaatakował ich skryte schronienie. Wielu zginęło, a imię jej przyjaciółki wylądowało nad starym liderem Modiusem, na prywatnej liście osób do zniszczenia Lodina. Od tamtej pory jest jedną z niewielu osób potrafiącą dotrzeć do aktualnego schronienia Maldavis.
Nie potrafi zrozumieć co poszło nie tak, ale wie, że była to dobra droga. W latach 90. Camarilla miała silniejszą kontrolę nad Chicago niż kiedykolwiek i rozważała przeprowadzkę do jednego z Wolnych Stanów Anarchistów w Kalifornii, przerażona pogromami wśród przyjaciół. Dołączyła nawet z Maldavis do Jaggera, choć jej przyjaciółka rywalizowała z nim widząc w nim kolejnego władcę. Mimo, że argumenty Maldavis docierają do niej, sama nie potrafi tak dobrze wczytać się w naturę ludzką. Jagger działa i pragnie pomóc Anarchistą, choć nie przemawia do niej sposób w jaki to chce zrobić. Pozostaje wierna przyjaźni do Maldavis i miłości do Dooley'a.
Anita była jednym z organizatorów, którzy pomogli zaplanować protesty związane z wojną w Wietnamie na Narodowej Konwencji Demokratów w Chicago w 1968 roku. Wysłano policję, aby przerwać protesty, a Anita straciła Dooleya w tłumie, zanim została ciężko pobita przez oficera. Po wyzdrowieniu poszła szukać Dooleya, aby dowiedzieć się, co się z nim stało. Po kilku dniach i nocach poszukiwań w końcu znalazła go w piwnicy budynku pełniącego funkcję kwatery głównej Czarnych Panter. Natknęła się na niego, pijąc krew policjanta, który pobił ją podczas protestu. Początkowo była przerażona, ale szybko zaakceptowała sytuację, zanim Dooley zdążył wyjaśnić. Postrzegała ten akt nie tylko jako dosłowne pragnienie krwi, ale jako metaforyczny. Była zła i chciała zemsty. Spędzili razem kilka nocy i pod koniec Anita przekonała Dooleya, by ją też przeistoczył.
Początkowo Anita wykorzystała swoją nowo odkrytą siłę Spokrewnionego, aby w pełni zagłębić się w sprawy ludzkiego świata. Ale gdy nadeszły i minęły lata siedemdziesiąte, jej zaangażowanie w społeczeństwo śmiertelników osłabło, gdy ona i Dooley zamiast tego zwrócili swoją uwagę na reformę społeczeństwa Spokrewnionych. Jej pasja do zmian i skłonność do krwiożerczej zemsty nie zmniejszyły się jednak ani o jotę, a ona jest jedną z nielicznych anarchistek w Chicago, które nawiązały kontakty w całym kraju. „Myśl lokalnie, działaj globalnie” - mawiała często, spędzając niezliczone noce na rozmowach telefonicznych, pisaniu listów, a nawet ryzykując niebezpieczną podróż, by spotkać się z potencjalnymi sojusznikami w jej sprawie.
W latach 80. poznała Maldavis i resztki łagodnej hippiesowskiej natury w której się wychowywała, powróciły do Anity. Dwie dziewczyny szybko dogadały się działając w sposób niebezpośredni by przejąć władzę. Dokładnie zgodny z planem Maldavis; Anita okazała się dobrą współpracowniczką i osobą o podobnych poglądach. Przyjaźń złagodziła nieco jej naturę i pobudziło więzi z wieloma przyjaciółmi-aktywistami. Sukces pogłębiał tylko szczęście, jednak wnet nadeszły czarne chmury. Lodin nagle zaczął wygrywać, a w odwecie zaatakował ich skryte schronienie. Wielu zginęło, a imię jej przyjaciółki wylądowało nad starym liderem Modiusem, na prywatnej liście osób do zniszczenia Lodina. Od tamtej pory jest jedną z niewielu osób potrafiącą dotrzeć do aktualnego schronienia Maldavis.
Nie potrafi zrozumieć co poszło nie tak, ale wie, że była to dobra droga. W latach 90. Camarilla miała silniejszą kontrolę nad Chicago niż kiedykolwiek i rozważała przeprowadzkę do jednego z Wolnych Stanów Anarchistów w Kalifornii, przerażona pogromami wśród przyjaciół. Dołączyła nawet z Maldavis do Jaggera, choć jej przyjaciółka rywalizowała z nim widząc w nim kolejnego władcę. Mimo, że argumenty Maldavis docierają do niej, sama nie potrafi tak dobrze wczytać się w naturę ludzką. Jagger działa i pragnie pomóc Anarchistą, choć nie przemawia do niej sposób w jaki to chce zrobić. Pozostaje wierna przyjaźni do Maldavis i miłości do Dooley'a.
Social
Contacts & Relations
Anita ma kontakty z szerokimi grupami Anarchistów w Stanach Zjednoczonych. Utrzymuje je i dzięki temu wie z pierwszej ręki co dzieje się w innych zakątkach USA.
Relationships
Wealth & Financial state
The Seed, underground'owa gazeta w której Anita pracowała za życia, a teraz jako wampir w dużej mierze przejęła kontrolę. Choć nie narzuca zbyt wiele, starając się by gazetka zachowała swój charakter.
Species
Ethnicity
Date of Birth
1968
Year of Birth
1941
51 Years old
Spouses
Theodore Dooley
(love)
Siblings
Children
Gender
Kobieta
Aligned Organization
Other Affiliations
Remove these ads. Join the Worldbuilders Guild
Komentarze