Żwawa staruszka. Trudno powiedzieć ile ma lat, jednak czas zdecydowanie jej nie oszczędzał. Stan skóry na jej twarzy i dłoniach wskazuje, że większość życia spędziła na zewnątrz i raczej w nieprzyjaznym środowisku, co z kolei może sugerować pociemniała blizna, ciągnąca się od miejsca, gdzie kiedyś było ucho, aż do linii szczęki.
Kobieta ubrana jest, delikatnie mówiąc, w łachmany – zabłocone spodnie i najprawdopodobniej rzeźnicki fartuch. Na głowie ma przewiązaną wyblakłą pomarańczową chustę naznaczoną śladami krwi.
Barb rzadko siedzi w miejscu. Nawet w wolnym czasie woli tuptać z miejsca na miejsce złorzecząc i kołysząc dwiema siekierami przytroczonymi do jej bioder.