Taumaturg, human, noble

• Posiada magiczny amulet, prezent od matki, szuka więcej informacji na jego temat


• Ezareth skrycie wierzy w to że podczas swoich podróży trafi na ślad zaginionego ojca.


• Potrafi fechtować ale nie lubi walczyć jeśli nie musi.


• Zginął w trakcie ataku na dom Lady Jamandi Aldori broniąc Jaethal 

NPC

Emilia Dahlberg

Matka Ezaretha, kobieta silna i niezależna nie przez wybór a zrządzenie losu w którym zaginął ojciec Ezaretha - Albrecht Dahlberg. Jedyna osoba w życiu Eza, która potrafi przejrzeć każde jego kłamstwo. Rozdarta między to by pozwolić Ezarethowi rozwijać się jako poszukiwacz przygód a obawę przed tym że utraci go tak samo jak męża.

Ojciec Bonifacy

 
Kapłan Cayden Cailean . Szybko wszedł w buty ojca Ezaretha, szczególnie podkochując się w sekrecie w jego matce. To on dba o przygotowanie Ezaretha do każdej wyprawy. Bonifacy jest także mocno związany z frakcja Ścieżkoszukacze wspierając członków organizacji którzy trafiają w ten rejon państwa. Sam także podróżuje posiadając dużo większą wiedzę niż początkujący Ezareth
 

Najważniejsze wydarzenia z życia

• 4690 AR - urodził się


• 4700 AR - Albrecht Dahlberg zniknął


• 4702 AR - poznaje Ojciec Bonifacy


• 4703 AR - poznaje Velrian Whitefire


• 4709 AR - poznaje Octavius , Yenn i Durante Olsen

Backstory w skrócie

 
Ezareth Dahlberg, taumaturg, człowiek, szlachcic z urodzenia. Urodzony w Restov w w szlacheckiej rodzinie rządzonej silną ręką przez matkę Emilię Dahlberg. Cała wczesną młodość spędził na pobieraniu wykształcenia u prywatnych nauczycieli. Przełomem w jego kształceniu było poznanie kleryka Ojca Bonifacego który otworzył przed nim podwoje niesamowitych historii o wspaniałych artefaktach, relikwiach i cudach które wydarzały się w całym Golarion . To dzięki niemu na przekór matce raz po raz opuszczał dom by wyprawiać się na poszukiwania wszelkiej maści skarbów. Zawsze jednak wracał by uświetniać przyjęcia matki swoimi wspaniałymi historiami. Szybko okazało się Ezareth miał dar z jednej strony do bycia "salonowym kocurem" który potrafił urobic pięknie zaowalowanymi kłamstwami wielu naiwnych szlachcian z drugiej zaś stał się bystrym eksploratorem, archeologiem i osobą która potrafiła bardzo dobrze łączyć wątki w dziedzinie mistycyzmu. Słowem, Dandys, Archeolog, miłośnik dobrego wina i wierny wyznawca Caydena Caieana. Podróżując jego losy często przeplatały się z jego dobrym przyjacielem Octavius którego bronił słowem i rozsądkiem jednocześnie chowając się gdy trzeba pod gradem wystrzeliwanych przez niego kul.

Backstory

Nie wszyscy bohaterowie muszą mieć smutne i traumatyczne dzieciństwo. Nie każdy poszukiwacz przygód musi doznać szoku u początków swej drogi. Tak też było w przypadku Ezaretha, człowieka zrodzonego w szlacheckim Ród Dahlberg.
Syn Emili i Albrechta urodził się w Restov i tam też spędził ogromną większość swojego życia. Dzieciństwo było dla niego czasem przepełnionym dostatkiem, jego rodzina utrzymywała się z wytwarzania i dystybucji całkiem przedniego, czerwonego wina zwanego Purpurowy Płomień czy jak mówili lokalni „Resotvską Ambrozją”. Jako że popyt na alkohol jest zawsze, a matka Ezaretha miała głowę do interesów, to też jej jedynemu synowi nie brakowało w życiu absolutnie nic. Już od najmłodszych lat matka dbała, o jego kształcenie najmując do nauki syna ludzi światłych i uczonych z całego Restov i nie tylko.
Najprawdopodobniej Ez zostałby nawet uczonym, skończyłby na uniwersytecie w stolicy, gdyby nie „ziarno zepsucia” zasiane przez jego ojca Albrechta. Tatko od maleńkości sączył do głowy chłopca rozliczne historie o swoich i nie tylko przygodach. Opowiadał mu o smokach, rycerzach, łotrach i wszelkiej maści mistycznych cudach budząc tym w samym w chłopcu zew przygody.
 
Sprawy nabrały nieco innego obrotu, gdy Ezareth skończył 10 lat, przyzwyczajony do podróży ojca chłopiec, zderzył się z trwającą po dziś dzień rozłąką – Wynikającą prawdopodobnie z tego, że Albrecht Dahlberg zgodnie z doktryną Caidena Cayleana nie mógł pozwolić sobie na zamknięcie w okowach, w tym wypadku ojcostwa. Nadszedł czas, w którym to na barki Emilii spadło wychowanie Ezaretha, był to moment, w którym matka wręczyła chłopcu magiczny amulet, który przechodził w jej rodzinie z pokolenia na pokolenie. Dalej w domu pojawiali się nauczyciele, jednak było ich więcej.
 
Dwie wiosny po tym, jak zniknął Albrecht, we włościach Dahlbergów pojawił się na dłużej przyjaciel rodziny - Brat Bonifacy, wierny kapłan Boga z Przypadku. Mężczyzna w sile wieku szybko nawiązał dobre relacje z młodzieńcem, otwierając przed nim świat okultyzmu, ezoteryki i mistycyzmu. To dzięki niemu Ezareth „całkiem przypadkiem” odkrył ukrytą w piwnicach domostwa pracownie swojego ojca. Rozliczne woluminy, księgi, traktaty i drobne pozostałości zapomnianych kultur i wierzeń, jeszcze mocniej rozbudziły w chłopcu chęć do podróży. Na drodze stała mu jednak matka, wiek i przybysz, który pojawił się rok później…
 
Mistrz Velrian Whitefire pojawił się w domu Dahlbergów, gdy Ez miał 13 lat. To on, pokazał chłopcu jak bardzo boli popełnianie błędów. Velrian, szkolił Ezaretha w sztuce fechtunku zaś jego metody, były szorstkie, acz sprawiedliwe. O ile Albrechtowi brakowało ciężkiej ojcowskiej ręki, o tyle nowy mentor młodzieńca nadrabiał to podczas lekcji fechtunku wielokrotnie. Jednak to właśnie Vel zauważył w Ezarecie dar, który począł na swój sposób „pielęgnować”.
Młody Dahlberg okazał się wybitnym kłamcą i aktorem. Już po pierwszych kilku lekcjach zorientował się, że udając potężny ból i przemęczenie jest w stanie skrócić zajęcia szermierki. Vel jako doświadczony fechmistrz nie był jednak w ciemię bity i orientując się, jakiego ma przed sobą ananasa postanowił nieco zmienić styl, w którym kształcił młodego szlachcica.
 
Bardziej lub mniej przyjemna rutyna wypełniała życie Ezaretha przez kolejne kilka lat: Emilia uczyła go języków, etykiety i obycia wśród szlachty. Bonifacy wpajał mu wiedzę Taumaturgiczną, widząc w młodzieńcu wielki ukryty dar. Mistrz Vel zaś dbał o to by Ezareth, jeśli przyjdzie taka potrzeba, był gotów bronić siebie i swoich bliskich. Fechmistrz pielęgnował jednocześnie wykazywany przez Ezaretha talent do decepcji wszystkich wokół siebie. Stworzyli w tej sposób niebezpieczną miksturę talentów, która zależnie od poczynań samego szlachcica mogła wyrządzić sporo złego lub dobrego.
 
Traktował całą trójkę jak rodzinę, jednak rodzina to nie wszystko. Liczą się także wierni przyjaciele. Ezareth w życiu nie powiedziałby, że natrafi na takowego w świątyni Sarenrae. Octavius – bo o nim teraz mowa – Popadł, delikatnie rzecz ujmując, w niełaskę sióstr zakonnych łamiąc celibat jednej z nich. Gdyby nie dar przekonywania i urok Ezaretha, najpewniej Octavius zostałby eunuchem na usługach świątyni. Dzień, w którym młodzieńcy poznali się, nie zakończył się jednak odcięciem jaj Octaviusa a libacją w pobliskiej karczmie. To szalone wydarzenie dało początek wspaniałej przyjaźni hartowanej wspólnym przygodami dwóch awanturniczych blondynów.
 
Kolejne dwa lata przepełnione były przygodami, dalszą nauką i buntem wobec pomysłu rodzicielki Ezaretha, w którym to jego matka uparła się, na to by ów przejął rodzinny interes. Szukał pomocy u każdego, niezliczone razy omawiał problem z Octaviusem, Bonifacym, Velrianem, a także poznanymi w ciągu dwóch lat kapłanką Yenn oraz stryjem Octaviusa – Wujem Durante.
Ten ostatni, także stał się bardzo istotną personą w życiu młodego Ezaretha. Była to pierwsza osoba, w której Ezareth ujrzał upragnioną magiczną iskrę. Był w stanie zrobić dla Wujaszka Durante wszystko jednak z innych pobudek niż Octavius – Nadając owej relacji całkiem zabawną dynamikę.
 
Napięcie między Ezarethem a Matką narastało. Coraz częstsze kłótnie sprawiały, że Dom Dahlbergów przestał być spokojnym miejscem. Młody Taumaturg coraz więcej czasu spędzał w pracowni ojca, próbując rozszyfrować pozostawione przez niego notatki. Ostatecznie, z pomocą Durante, udało mu się ustalić, że Albrecht poszukiwał samonapełniającego się kielicha, który należał niegdyś do Caidena Cayleana. Cała masa wskazówek prowadziła zaś do Skradzionych Królestw. Nieprzespane noce i morze alkoholu wypite ku chwale bóstwa przyniosły rozwiązanie. Zawarł pakt ze swoją matką, w ramach którego założy winnice na terenie Skradzionych Królestw. Nie obyło się bez sprzeciwów, jednak Emila przystała na propozycję syna pod jednym warunkiem… Kolejnego dnia miał się udać na bankiet organizowany przez Lady Jamandi Aldori .