Kaarten op tafel

Be pleased,
 
Er is veel gebeurd sinds de vorige keer dat ik schreef. Ik zal zo snel mogelijk naar het belangrijke onderdeel van afgelopen dagen schrijven.
 
Scribles, Barend, Burtle en ik waren de mijn ingegaan. De mijn zelf was al enige tijd verlaten. Barend deelde zijn grote kennis over wat hij kon zien aan de mijn, het is verbazingwekkend hoe dwergen mijnhouwen tot kunstvorm hebben gemaakt. De manier hoe hij vertelde, of eigenlijke duiden op, over de details en houwtechnieken die gebruikt kunnen worden tijdens het mijnen, heeft mij ertoe laten denken dat mijnen misschien een kunstvorm is die nog meer talent vraagt dan schilderen.
 
In de oude mijn kon ik niks vinden wat interessant was, er was een boekenkast. Maar het enige wat er is stond waren legenda’s over de mijn, ik had er een mee genomen voor Scribles. Die kan het wel waarderen geloof ik. In tegenstellig tot mij had Barend wel iets waardevols weten te vinden, een healing potion.
 
Toen we verder de mijn inliepen kwamen we een paddenstoelen tegen. Toen Barend deze inspecteerde kwamen er tentakels uit die Barend flink verwonde. Burtle en ik kwamen zo snel als we konden om hulp te bieden, maar moesten langs nog een paddenstoel voor we bij hem kwamen. Burtle maakt gebruik van zijn ervaring en sneed het boven de wortels, maar de paddenstoel was steviger dan hij dacht. Ik maakte de snee van de andere kant af. En zo konden we verder. Dit was ook de eerste keer dat ik echt iets had gesneden met mijn sabel, ik ben nu en echte krijger. Gelukkig is Barend net zo kundig in het gebruiken van zijn wapens als het maken ervan, en sloeg in zijn eentje degene die bij hem was tot moes.
 
Na een kort experiment waren Burtle en ik tot de conclusie gekomen dat deze paddenstoelen niet erg voedzaam waren en besloten om deze niet mee te nemen voor avond eten. En dit was niet het enige slechte nieuws dat de paddenstoelen met zich meedroegen.
 
Verder in de mijn kwamen we bij een holte waar een afgraving in was. We zagen meer van die paddenstoelen, maar deze zaten op de lichamen van 3 mannen, 2 mens en 1 halfling. We vermoeden dat deze de mijnwerkers waren die we moesten vinden. En Scribles zag dat er meer schimmel op de lichamen lag.
 
We besloten om voorzichtig te zijn, ik probeerde erachter te komen of de rest schrikachtig zou reageren als ik mijn waren vorm aan zou nemen. Maar mijn vraag werd niet duidelijk beantwoord, dus besloot om mijn ware vorm achterwege te laten voor nu. De rest van de groep hadden effectieve wapens voor op afstand, deze waren er geschikt tegen de paddenstoel vanwege het feit dat ze geen voeten hebben. Dit gevecht was snel ten einde, maar Burtle zag een klein mannetje en op hetzelfde moment stonden de mijnwerkers op. Ik was verbaasd de we ze levend wisten te redden. Maar ze vielen ons aan, de rest van de groep ging gelijk in de verdediging. Ik was nog een beetje verdwaast over de situatie, maar toen Barend neer werd geslagen wist ik dat ik hulp moest bieden. Ik voede Barend de healing potion die hem op de been hielp en verdedigde hem tot hij kon opstaan. De mijnwerkers vochten fel, maar wij hadden gewonnen.
 
We besloten een rust pauze te nemen, en Burtle maakte weer zijn heerlijke thee. De warmte ervan deed me goed en jaagde de kou weg die me heeft gevat sinds ik uit Marquet ben vertrokken. Ik besloot dat als we meer van die wezens tegenkomen dat ik in mijn volledigheid moet vechten. Maar ik besloot te wachten tot we ze ook echt tegenkwamen.
 
Helaas deden we dat ook we liepen door een lange mijngang, in de verte hoorde we een luid krijsend geluid. Dit werd steeds luider en het leek alsof er meer bronnen kwamen van dit geluid. Dit blekken ook paddenstoelen te zijn, maar deze vielen niet aan ze krijsten alleen. We gingen verder en kwamen de kleine mannetjes tegen die Burtle zag, ze hadden meer van de aanvallende paddenstoelen mee en een groot monster.
 
Ik nam mijn ware vorm aan en blies vuur over hen heen. De rest van de groep leek vrij verbaast over de gebeurtenis en was dit keer mindersnel in tot actie te komen. We versloegen deze groep vijanden, toen kwamen er meer en meer. Dus besloten we de mijn te verlaten en namen de lijken van de mijnwerkers mee, zodat we konden laten zien dat we ze gevonden hadden. We maakte buiten een kamp op om even te kunnen rusten. Burtle stond op het punt om mij toe te spreken, ik weet nu nog steeds niet waarom, ik dacht dat ik goed m’n best had gedaan. Maar aangezien Burtle veel ouder en wijzer is dan ik zou hij wel gelijk hebben. Ik denk dat ik niet het boek had mee moeten nemen voor Scribles, het was niet mijn eigendom en dat de mijn verlaten is betekend het niet dat ik zomaar boeken mag meenemen.
 
Toen vlogen er messen rond iedereen viel neer en de wereld werd zwart.
 
Ik werd wakker in een ziekenhuisbed. Ik had verband om me heen. En was verbaasd dat ze draken in een ziekenhuis toe laten, laat staan verbinden. Ik kon wel waarderen dat de moeite was gedaan. Ik zag dat mijn eigendommen naast mij waren neergelegd. Ik kon alleen niet mijn Zilveren ketting vinden, dit was mijn eerste schat ik draag hem al sinds ik een maand oud ben. Die kan niet zomaar weg zijn. Blijkbaar was mijn nieuwe ketting en geld ook weg.
 
De rest van de groep had het gelukkig ook gehaald naar het ziekenhuis. Ook hun spullen waren weg, we kregen van een priesteres te horen dat Prudence on zou uitleggen wat er is gebeurd. Een tijdje later kwam Prudence ons uitleggen dat ze ons voor de gek hadden gehouden. Het was de bedoeling dat we overvallen zouden worden en bestolen. En nu wilde ze dat we wraak op de criminelen zouden uitoefenen en hun stadswacht helpen om de twee criminelen organisaties op te ruimen. Terwijl zij ons voor de gek heeft gehouden. Burtle was erg kwaad en liep weg. De rest van ons was nog een beetje verward en ruste wat uit in het ziekenhuis. Het viel mij op dat Scribles mij de hele tijd aan het aanstaren was, maar niet schreef of vragen stelde zoals hij normaal doet mij bij anderen. Ik ben bang dat hij verlieft op mij is, en ik weet niet wat ik er mee moet doen ik ben hier te jong voor. Ik had echt niet die legenda mee moeten nemen. Na een paar uur rust had ik genoeg kracht teruggekregen om mijn Elven vorm aan te nemen.
 
Ik vroeg een vriendelijke voorbijganger of ze een boze tortle hadden gezien en hij wees ons naar de Maidens Wish. Burtle was daar lekker aan het koken en leek veel vrolijker, passie maakt het leven inderdaad een stuk beter en passie voor koken is met velen te delen. Scribles en Barend hielpen direct mee, ik had niet gedacht dat Barends talenten zo uitgebreid zouden zijn.
 
De avond ging verder en we hebben nog wat gekaard ik was dit keer de dealer, ik was een goede dealer en had de beste kaarten. Scribles was dit keer een stuk beter in kaart spelen, al probeerde hij wel een keer vals te spelen. Maar toen hij eerlijk speelde had hij wel gewonnen. Hij al zijn gewonnen geld aan mij, wat vreemd was. Maar hij is vrij klein ik zal het wel voor hem bewaren, al moet ik dit misschien niet doen ik weet niet hoe kobold romantiek werkt.
 
In de nacht werden de criminele organisaties overvallen en opgepakt, al hun buit werd ingenomen. De volgende dag konden we onze spullen op halen. Ik heb dus MIJN ZILVEREN KETTING WEER TERUG, en ook de andere spullen. Ik vraag me af of we in het vervolg als groep verder gaan, Scribles verliest mij niet uit het oog, Barend heeft veel aan zijn hoofd om aan te werken, en Burtle is bezig om zijn hele familie op te zoeken.