Nederlag, skuffelse og nedsettelse

Defeat, Disappointment and Disparagement
A collection of three tales.
 
 
Nachtmeesters Rust || Night masters Rest 4 Viktus
Als geesten sluipen ze door de gang, richting de rust.
Een open plek van steen en verhaal, ze komen op, Descenders! De geesten huilen.
Als spelende pups graaft het jonge nest dieper en dieper, steeds dichter bij de oude tandeloze wolf.
 
Like ghosts they stalk through the hall, towards the resting.
A glade of stone and story, they come upon, Descenders! The spirits cry.
Like pups at play the young litter delve deeper and deeper, closer and closer to the old toothless wolf.
 
 
De vervloekte kamer || The cursed room 5 Viktus
Boos gefluister vulde de lucht en hun wazige rode haat verlichtte de kamer.
Zadkiels tong, met weerhaken als een slang in de tere huid van de pup gebeten, voelde hij zijn woede en frustratie toenemen.
Vonken vlogen van zijn veerrand terwijl hij jammerde tegen de monolithische stenen deur die zijn vooruitgang belemmerde,
hun heldere en korte leven weerspiegelt zijn eigen wegebben en magere kracht.
 
Angry whispers filled the air, their hazy red hatred illuminating the room.
Zadkiels tongue, barbed like a snake bit into the pups tender hide, he could feel his anger and frustration building.
Sparks flew off his featheredge as he wailed against the monolithic stone door which barred his progress,
their bright and brief life reflecting his own ebbing and meager strength.
 
 
Diepten en dood en wanhoop || Depths and Death and Despair 5 Viktus
Diep in de buik van de aarde keek het nest van pups naar de oude maar dodelijke beer,
duisternis drukte om hen heen, veroorzaakt door de slang Tobius die hen naar hun nederlaag had geleid.
Klauwen zwaaiden en vlogen, maar op de een of andere manier kon het nest overleven,
ware het niet voor de gespikkelde pup, zou de beer ze allemaal hebben opgegeten.
Boos en moe, maar met de vastberadenheid alleen gevoed door wraak Featheredge schoot uit de rest van het nest,
in de achtervolging van de slang, hoewel hij hem niet zou vinden, een gelofte die hij deed - om zijn wraak te nemen bij hun volgende kruising van paden.
 
Deep in the belly of the earth the litter of pups faced the ancient but deadly bear,
darkness pressed around them, caused by the serpent Tobius who had led them to their defeat.
Claws swung and gore flew, but somehow the litter were able to survive,
were it not for the speckled pup the Bear would have consumed them all.
Angry and tired, but with the determination fuelled only by revenge Featheredge bolted from the rest of the litter,
in pursuit of the serpent, though he would not find him, a vow he made - to take his vengeance at their next crossing of paths.