Dag 3 - Ik ben de enige voorzienige/voorzichtige...

We zitten rustig te genieten van een maaltijd na ons gevecht tegen die Bullete en daar is het volgende probleem. Een sneeuwstorm die de kop opsteekt.
Ik dacht dat het zuiden altijd warmer zou zijn, maar nee, misschien zijn we te ver naar het zuiden gegaan waardoor we terug naar het noorden aan het gaan zijn.
We hebben er rap doorgezet om in het stadje - denk ik toch, was moeilijk te zien in die sneeuwstorm. Alles werd wit voor de ogen, wat beter is dan zwart. - in een taverne binnen te duiken.
Even rondkijken leerde ons dat mensen niet zo vriendelijk zijn, op de barman na. De klanten hielden hun drank voor zichzelf, zonder ons iets aan te bieden.
 
Er hingen een 5-tal wanted-posters op de muur voor in totaal toch een goeie 2750gp aan beloning.
Een ratfolk voor 500gp, die Vlorrick heet. Een sociopate, je zag het aan haar kale hoofd en een ring door haar neus (!!), genaamd Niraan, was de volgende, met een waarde van 750gp.
Dan een duo zoals Shrike en ik. Changeling met maar 1 oog en een litteken, 750gp waard, en een warforged met een 'M' op zijn rechterschouder voor 500gp. Als ik zo een M kan vinden en op Shrike zijn schouder plak, kan ik hem inleveren voor 500gp. Zo is hij toch nog nuttig en kan ik de rekeningen blijven betalen. De changeling heet zogezegd Fury, maar dat is duidelijk een cover. Wij zouden nooit iets eindigend op -y gebruiken. De meesten van onze soort gebruiken namen die eindigen op een echte klinker.
De warforged heet Metrol. De M op zijn schouder zal daar wel vandaan komen zeker? Ze zouden allebei in Dannel's Wrath zitten. Een groepje dat nogal gewelddadig is. Shrike zou er nog wel kunnen aarden denk ik. En als ze hem opsluiten, komt die kant helemaal naar boven, dus ze gaan me direct geloven dat het Metrol is. Zou misschien zelfs kunnen zeggen dat hij die M van zijn schouder heeft gehaald om zo niet op te vallen. Best wel doen in de gedaante van iemand anders, zodat me dat niet in mijn gat bijt nadien.
Kan hem dan als mezelf bevrijden en zo staat hij dan weer voor eeuwig bij mij in de schuld. Hmm... Hoe meer ik er over denk, hoe beter dit idee wordt. Misschien eerst eens uitzoeken wat ze met die misdadigers hier doen.
 
Als ze hem meteen in een put met lava gooien, is er niet veel te redden meer aan, en die soul coin in zijn nek is net iets meer waard dan 500gp. Redden moet dus mogelijk zijn, anders moet ik hier niet verder over nadenken.
Maar het zou wel een feilloos plan zijn. Als hij in een cel geraakt, kunnen we hem wel redden. Dan doe ik gewoon de baas na van de gevangenis en beveel anderen om hem te laten gaan. Erna plakken we dan een S op zijn schouder, zodat hij niet meer als Metrol wordt verward, want ze lijken toch allemaal.
Nu ben ik er weer over aan het denken, verdorie. Borsten van Kalla.... Zo, dat is beter. Zelfs in die sneeuwstorm bedekte ze haar decollete niet. Ongelooflijk. En geen teken van harde tepels. Volgens mij is ze koudbloedig of zo.
Zou er mijn hoofd eens moeten tussen steken om te voelen hoe koud/warm haar lichaam is. Ik durf haar enkel aan te raken als ze buiten bewustzijn is. Na dat gevalletje helemaal in het begin lijkt het me beter dat ik haar te vriend hou.
Ik heb eens een tekening gemaakt van haar, maar ik kwam niet verder dan die twee bollen die me dag in, dag uit uitnodigend aanstaren. Tot ik naar haar gezicht kijk. Ze kijkt alsof ik eten ben of haar een duit kan opleveren waardoor ze eten kan krijgen. Dus ik probeer dat laatste maar.
 
Laatste, duit, tekening... Er was nog een poster!! Van een kerel genaamd Gundo. De schets van hem toonde een zwarte kap, zwarte sjaal en een set dunne lippen. Zo kan je er dus dertien in een dozijn van tegenkomen. Met een zwarte lap stof kunnen we eender wie met dunne lippen wel binnenbrengen voor 250gp. De barman zei dat Gundo steelt van de rijken, dus als we de echte vinden, gaan we meer kunnen krijgen dan die 250gp. Als we dan de verdenkingen allemaal van hem kunnen af krijgen door een vreemde onder de bus te gooien, zal hij ons daar ongetwijfeld dankbaar voor zijn.
 
Voor de rest was het een gewone bar. Erik de Eerlijke, de barman en eigenaar van de taverne, was Helga aan het verleiden met de specialiteit van het huis. Een oog gevuld met kruiden en hallucinogenen. Ik heb dat van mij aan Kalla gegeven, zodat ze mij niet zou aanvallen voor het eten in mijn handen en Shrike eet niet, dus hij gaf dat van hem ook af. Het beviel Kalla, terwijl Helga in een slechte trip ging. En net op dat moment komt er natuurlijk een groep wachters binnen die de barman kwamen afzetten. De klanten hadden het er niet op, zoveel was duidelijk en Shrike ging zich al in de schaduw zetten om deze wachters uit te schakelen. Ze waren echter met een paar die er niet slecht getraind uitzagen.
Ze hadden allemaal een cape aan met het gezicht van hun leider erop geborduurd. Ik dacht me dan maar even in hun leider te proberen veranderen, om hen hier buiten te krijgen en zo de barman en de klanten voor ons te winnen.
Hearts and minds zeggen ze dan. Maar de leider van de groep bekeek me en zei: "Waar komt gij vandaan?" Weinig respectvol naar zijn baas. Of ik moet wat verkeerde inschattingen hebben gemaakt bij het lijf van hun grote chef.
Hij vroeg me direct naar mijn nummer en ik zag de andere wachters al meteen naar een zak op hun riem grijpen. Ik stamelde iets dat ik al de hele tijd achter hen aanliep, maar dat het door de sneeuw moeilijk was om hen te volgen. Toen kreeg ik naar mijn voeten dat ik in de foute groep zat. Dat was beter dan me vragen stellen waar ik geen antwoord op had.
Kalla was ondertussen een andere wachter aan het wijsmaken dat ze een god was, wat wel eens zou kunnen, al kunnen we dat niet bewijzen, al heeft ze het lijf van eentje. Denk ik. Op de wolkengod na heb ik alleen nog maar beelden van goden gezien, en die waren toch gebouwd als Kalla, met minder weelderige boezem en billen weliswaar. More is better, is mijn motto, dus als zij een god is, wie ben ik dan om niet dat lijf te aanbidden? Met dijen die de wereld hadden kunnen baren is haar verhaal alleen maar geloofwaardiger. Maar dit is dus niet het moment om afgeleid te geraken. Ik had me hieruit kunnen lullen en moest zien dat ik de volgende keer niet tegen de lamp kon lopen. Dus ik pikte een zakje van iemand zijn riem, niet zonder reden van de wachter waar Kalla mee stond te babbelen. Bedankt Kalla, dus. En gelukkig maar. Even later moest ik mijn papieren tonen en die haalde ik gewoon uit dat zakje. Nr 62 ben ik nu. Wat de echte nr 62 daarover denkt als hij zich ergens moet aanmelden zonder papieren, zal me een worst wezen. Mijn lief proberen afpakken. Allee, zodra ze het weet... Of als ik haar durf te vragen om mijn lief te zijn. En ze ja zegt.
 
In elk geval spotte ik de klanten toen ze via de keuken wilden wegsluipen. Ik ben erachter gegaan om hen te helpen ontsnappen via de kelder. Helga was eindelijk uit haar slechte trip gekomen en was al terug aan het eten bezig. Het tapijt op het kelderluik waarlangs de klanten vertrokken legde ik terug op zijn plaats en toen kwam Kalla binnen voor meer eten. Ik denk dat ze die wachter afgewezen had, want plots was er veel rumoer in de zaal. Eerst dacht ik dat Shrike zich al had laten gaan nu iedere onschuldige daar verdwenen was en een pijl of zo in de leider zijn hoofd had geschoten, maar tot ons aller verbazing was dat niet het geval. Kalla en ik kwamen uit de keuken, die billen zijn echt goddelijk... Je kan me dat niet kwalijk nemen dat ik daar naar kijk, en we kregen van de kapitein de wind vanvoor. "Van waar komen jullie? En waar zijn de anderen?" Ik blufte dat ik Kalla naar de keuken had zien gaan en haar gevolgd was en dat daarna iedereen via de voordeur is weggevlucht. Beetje extra dik erop gelegd dat ik niet overal kan zijn en dat er nog 3 wachters waren die de rest in het oog hadden moeten houden. Dat het amateurs zijn en zich liever in de boezem van een vrouw zouden verstoppen dan bezig zijn met hun werk! (Wie niet, maar goed, ik ben geen professional) In elk geval kregen de drie anderen onder hun voeten en moesten ze het hele pand doorzoeken. De keuken waar ik net uitkwam ook, dus ik moest ze daar snel terug wegkrijgen.
 
Toen er zich eentje richting van dat tapijt begaf, zei ik dat ik dat al onderzocht had. Tegelijk begon ik te krabben en maakte ik wat rode bulten op mijn huid. Hoe dichter hij kwam, hoe luider ik begon te roepen dat er volgens mijn vlooien op zaten. Ik krabte en riep telkens luider en Helga, snel als ze is, sprak een spreuk uit in het geniep waardoor ook degene aan dat tapijt jeuk begon te krijgen. Ik kon haast zweren dat ik effectief vlooien zag wegspringen. In elk geval vluchtte iedereen uit die keuken. Ze riepen naar Erik dat ze nog terug zouden komen zodra zijn vlooienprobleem opgelost zou zijn.
Heb hem het advies gegeven om gewoon een papier op te hangen waarin hij de zaak sluit vanwege een probleem en dan mondeling zijn klanten op de hoogte brengt van de opening en het gebrek aan een probleem, maar dus ook aan het gebrek aan prying eyes, waardoor zijn zaak beter zou moeten draaien dan ooit.
Hij was dankbaar en vertelde ons wat in de kelder onder dat luik zat. Smokkelroutes!! Iets waar we alles van kennen! Of ik toch. De rest is daar nooit echt mee bezig geweest, maar ik heb er wel heel wat ervaring mee om soms 'gevonden' waar in een stad te krijgen, of eruit. Ik denk dat we best via die weg naar buiten gaan. De sneeuw ligt ons niet zo...