Dag 2 weg van Sharn... Ga voorzichtiger zijn...

Wij rustig aan het vliegen... Ik ondertussen een volleerd airship-piloot...
Vliegt die kapitein toch wel niet in een dinges dat ons doet crashen zeker? De amateur had niet eens door dat er iets niet in de haak was.
Er was begot een koperkleurige dikzak druiven aan het eten bovenop een gebouw toen we neerstorten.
En die kapitein vond dat normaal.
Nu, voorzienig als ik ben, vooral na het horen van Kalla haar maag, zette ik Helga aan het koken zodat we even konden bekomen van wat er gebeurd was, en zo kon ik mijn spullen wat bij elkaar zoeken.
Waar ik niet op gerekend had was dat de lokale fauna ons zou aanvallen en dat al die matrozen, kapiteins en stuurmannen ons in de steek zouden laten als het gevaarlijk werd.
Ge zou toch denken dat die pipo's degenen zouden beschermen die hun loon betalen...
Allee, als ze een loon kregen. Nu alleszins zeker niet meer.
 
Terwijl een gepantserde mol uit de grond schoot en boven op Kalla dook (wie kan het dat nu kwalijk nemen?) stond ik heldhaftig mijn neus te snuiten.
Helga kookte gewoon haar potje verder. Die schoot pas in actie nadat die Bulette zorgde dat ze morste toen haar lepel in de pot viel...
Prioriteiten zeggen ze dan.
 
Kalla was al knocked-out, maar gelukkig kon ik haar snel helpen.
Helga haar pup veranderde in een hels beest en vloog op de Bulette af.
 
Note to self: Helga niet laten morsen en haar hond in de gaten houden...
 
Nu Kalla stond weer recht met mijn hulp en deed dan zelf ook iets. Terug neergaan...
Shrike schoot voor de zoveelste keer mis. Ik denk dat ik die nog eens een klap op zijn hoofd moet geven. Zijn ogen staan wat scheef denk ik.
Maar ik heb ook geen zin in een klap terug... Ik zal gewoon iemand in de stad straks betalen om dat te doen.
 
In elk geval hebben we de Bulette verslagen. Allee, ik heb dat gedaan, met twee vingers in dat stinkend gat, omdat ik maar moeilijk door dat pantser geraakte met mijn rapier.
In elk geval dat ding dood en ik wat rijker.
Het had precies wel het een en ander opgegeten, dat het niet goed verteerde.
Het bot toonde dat het mensen wel goed verteert, maar het goud en de edelstenen toont dat het toch nog nuttig had kunnen zijn.
Had ik het geweten, had ik het misschien getraind om rijkeluiskinderen op te eten.
 
In elk geval heb ik Kalla nog maar een paar keer recht ggeholpen voordat we wat konden rusten. Kapitein en zijn crew hebben de wacht mogen houden terwijl wij bekwamen van dat gevecht.
Mijn airship ligt daar... in drie stukken. Zal nog een ferme duit kosten om dat te herstellen.
Die kapitein gaat dat moeten betalen, kan de crew laten samenleggen. Of het zelf repareren.
 
Maar we zijn maar eens naar Wavecrest, daar is het naar het schijnt wel beter.
Laters!!