Dag 2 in Sharn - Fuck Taen

Wakker worden in een van de beste hotels van de stad. Nooit gedacht dat ik dit soort luxe zou meemaken. Ambetante is dat ik nog altijd zo klein ben. Kalla denkt dat ze door genoeg te eten terug gaat groeien. Behalve de 3 B's, groeit er niet zo veel, alleszins niet bij haar. Shrike heeft zich de hele nacht bezig gehouden met alles dat los zat in de kamer te verzamelen. En daarna met alles dat vast zat los te maken, zodat dat ook mee kon. We gaan een bag of holding nodig hebben als ze ons op deze manier blijven behandelen. Misschien eens naar vragen als we anderen hun miserie weer hebben opgelost.
Taen Shool stond plots aan onze deur. Ik heb hem nog een pijl door zijn hoofd willen schieten, maar iets in me moet gedacht hebben dat hij wel eens beladen met goud zou kunnen komen, want ik schoot gewoon langs zijn hoofd door in de muur achter hem. Het is dat, of hij was een soort van illusie. Ik mis nooit. Hij bracht goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws was dat papa en mama van hun ontvoerde kroonprinses boos zijn en binnen 24u de hele stad op stelten zouden zetten. Niet zo goed gezind dus. Nu ja, ergens wel te begrijpen. Ze zeggen wel eens dat kinderen een huis kosten. Als dat een huis is zoals dat van hen, dan is dat een ferm kapitaal. Ik zou ook niet zo content zijn als ik plots merkte dat mijn kapitaal met 10% gereduceerd is, al heb ik natuurlijk geen miljoenen op overschot... Eigenlijk, waar maken die zich druk over? De rest van die investering hebben ze uitgespaard...
 
Het goede nieuws... ik weet nog altijd niet of het goed nieuws was. Die zangeres van gisterenavond verbleef ook in het hotel, maar Taen Shool wist niet waar. En Bramblefinger werkte er ook. Dus werk voor ons, en nog geen goudstuk gezien op die paar van gisteren na. Ik weet echt niet waarom wij de onderzoekers in deze zaak moeten zijn. Ik heb even gedacht om hem met zijn goed en slecht nieuws uit het raam te laten smijten door Shrike en gewoon weg te gaan uit deze stad. Sharn is overschat. Niks dan drama, werk en geen goud om mijn zakken mee te vullen. Niet eens iets om ons te helpen om hun miserie op te lossen. Toen hij buiten ging (langs de deur, geen zorgen) tikte ik hem toch maar eens op ooghoogte. Het gaf voldoening om hem ineen te zien krimpen, ook al had hij betaald voor de roomservice die Kalla in haar eentje binnengespeeld had en voor ons verblijf hier. Ik denk dat we zelfs met al het goud in onze zakken niet genoeg zouden hebben voor de hoeveelheid dat Kalla eet.
 
Wij alleszins maar aan het werk, met een belofte van een rijkelijke beloning bij de terugkeer van de dochter. Op naar het onthaal waar een onwelwillende medewerker zijn baas moest vragen om ons de nodige info te geven over de zangeres. Die idioot sloot zichzelf op in een kamertje met de "maître d'hotel". Shrike zorgde dat hij daar ook niet direct buiten zou komen, terwijl Kalla gezwind als ze is over de toog gleed en ik rond liep, want ik kwam amper tot aan de toog. We vonden al snel het register met de markering 'Y'. Dat moest ze zijn, of daar gingen we toch van uit. Als ze dat niet was, hadden we een extra probleem. Moet Taen maar oplossen.
 
Ondertussen kwam de "maître" toch naar buiten met zijn medewerker, terwijl wij al terug aan de andere kant stonden. Met het verkopen van wat onzin en vleierij kregen we van de maître het kamernummer dat klopte met wat wij al hadden ontdekt. Eén probleem minder voor Taen... maar we zouden er nog genoeg creëren, want fuck Taen. De maître die niet zeker was of hij al dan niet eigenaar was van het hotel wist ook te zeggen dat Bramblefingers in de ontbijtzaal zat. Die hebben we dus ook van zijn stoel gelicht om samen een intiem ontbijtje te nemen. Het is echt handig om Shrike mee te hebben en omringd te zijn door klein volk. Bij een toegegeven heerlijke steak vertelde hij ons over Kura die tegen alle regels in drank in schonk en ging verdelen en 2 seconden later met een lege plateau terug in de keuken stond. Twee mogelijkheden... Ofwel was er nog een changeling of shapeshifter aan het werk geweest, of ik had per ongeluk de foute Halfling zijn vorm overgenomen na mijn incident bij de kluis. De opluchting toen bleek dat dit ervoor gebeurd was, was immens. En ging dan terug over, omdat het besef kwam dat we met een shifter te maken hadden. Kura was een regelmatige medewerker van Bramblefingers, maar hij wist hem niet wonen. Moest daarvoor zijn administratieve contacteren, die hij ook niet wist wonen. Wat een slechte zaakvoerder eigenlijk. Hij wist ook te zeggen dat het vreemd was dat wij toegevoegd waren aan de werknemerslijst, al wist hij niet wie dat gedaan had. En er stonden een paar mensen op de gastenlijst die normaliter nooit uitgenodigd zouden zijn op het avondfeest: De Tarashks.
 
We zijn dan maar met Ylana gaan babbelen, die hoofdpijn had. Wilde ons eerst niet binnenlaten, maar ik gebruikte het smoesje dat ik aspirines had. Geen idee wat aspirine is, maar ze deed er de deur voor open. Shrike zijn voet naar binnen, Kalla direct erachter om haar eten op te eten... en dan maar wat vragen stellen. Zij had het hele optreden gedroomd en herinnerde zich de creepy clown, een knappe kerel genaamd Teller en een raar drankje. Met die info zijn we naar Taen gegaan en die deed alsof hij alles en iedereen kende, zoals we van hem gewoon zijn. Teller is een fixer voor Daesk, een groep met allerhande monstruositeiten en doppelgangers. Hij houdt van vrouwelijke half-elfs, heeft een villa ergens in de stad en heeft niks goed in de zin. We konden dus maar best infiltreren. Een half-elf van mijn formaat zou hij niet binnenlaten. Ik zou hooguit 12 jaar of zo kunnen zijn met deze lengte... zelfs voor half-elves zou dat niet ok zijn. Dus ik nam de vorm aan van Kalla en we zouden als exotische tweelingszussen met ondertussen iets bredere heupen en een grotere boezem dan vanmorgen proberen binnen te geraken. Als dat zou mislukken zou ik voor zijn ogen shiften en doen alsof we van Daesk waren. We namen een koets en Taen dacht dat wij zouden betalen... Jammer, we betalen alleen voor een ticket weg uit dit hell hole. Nog een zucht van Taen, nog een tik tegen zijn ballen en we waren op weg.
 
Shrike heeft goeie ogen, moet ik zeggen. Direct had hij de drie half-elf hoertjes gespot die richting van een villa liepen. En hij wist hen zich zo ongemakkelijk te voelen dat ze vertrokken met onze koets. Kalla en ik klopten op de deur, maar dat had zo een kijkgat... Hij kon dus alleen maar ons haar zien denk ik. Met die slangen op ons hoofd, trouwens moeilijker om te controleren dan ik had gedacht, moet hij zowat een hartaanval hebben gehad. "What the fuck is dit?" riep hij? Ik zei nog dat we een exotische tweeling waren, maar vanuit zijn perspectief moet het eruit gezien hebben dat er twee bundels pratende slangen voor zijn deur stonden... Hij liep weg. Fuck Taen. Ik op Kalla's hakken naar achter rennen, zodat hij niet langs de achterkant weg zou vluchten. Kalla, ik weet niet hoe ze het doet, kroop het terras boven de ingang op, brak het raam open en rende naar beneden. Ik ben in een putje weggezakt en had even schrik dat ik de hak zou breken. Gelukkig niet gebeurd, want ik wil Kalla niet uitleggen hoe het komt dat ik haar schoenen kapot heb gemaakt. Nu ja, die Teller rende dus niet naar buiten maar naar de kelder. Kalla liet ons binnen en Shrike en ik zijn de kelder ingegaan waar een stevige deur ons buiten hield. Ik probeerde de shift en de bluf, maar Teller geloofde ons niet. Hij zei: "Gij zijt niet Kask." en ik zei: "nee, Daesk. Kom er maar uit. De baas wilt u spreken." Ondertussen peuterde ik een slot open, toen Shrike zich plots omdraaide naar een halfling die van de trap kwam gestormd. Die ene werd snel gevolgd door nog een aantal andere halflings. "Wij moeten Teller hebben!" Ok sportvriend, maar hij is eerst van ons... maar daar waren ze het niet mee eens. Toen ze messen trokken, moesten we ons wel verdedigen. Op een of andere manier hadden die onnozelaars Kalla boven niet gezien. Waarschijnlijk over het hoofd gezien *gniffel*, hebt ge hem?
Kalla stond plots achter die mannen en liet er eentje haar furie voelen. Shrike stormde dan ook af op eentje die hij een klap met het plat van zijn zwaard gaf. Ik hield wat afstand om de deur niet onbewaakt te laten en schoot met wat pijlen richting van de halflings die Kalla en Shrike probeerden omsingelen. Kalla is een machine. Ik bedoel dat niet letterlijk. Shrike is letterlijk een machine. Die laat zich steken en ge hoort elke keer metaal op metaal en direct erna ziet ge die blik van spijt op het gezicht van degene die hem gestoken heeft. Maar Kalla... die vorm... zelfs met de iets zwaardere heupen na 16 ontbijtjes kan die nog bewegen alsof ze zo slank is als gisteren. Pats, mep, mot, als vliegen vallen ze. Misschien dat ze zich kwaad maakte, want iemand had haar kleedje wel gescheurd met zijn dolk. In elk geval bleek nadien dat de papa deze pipo's had gestuurd. We hebben er dan maar eentje laten lopen, omdat het zo zielig voor hem was.
 
Een minuut later stonden we binnen bij Teller. Kalla prutste het laatste slot open nadat Teller zich niet wilde overgeven. Shrike greep hem direct vast, zette hem op een stoel en we bonden hem dan maar vast om hem te ondervragen. Hij zou het niet zo ver gebracht hebben als hij direct alles zou vertellen, maar jaren heb ik rondgelopen in oorlogszones, waar ik gruwelijke dingen heb gezien, en mogelijk gedaan. Hij hield zich sterk, ook nadat er een dolk in zijn been belandde die net zo goed had kunnen missen of ergens anders in terecht had kunnen komen. "Ik zeg niks!" Ok dan, mister tough guy. Als pijn niet werkt, dan werkt mss wat hij graag heeft. Ik shifte in een half-elf, weliswaar eentje van 12 jaar of zo, en stripte zijn broek van zijn lijf. Met een scherpe dolk haalde ik iets open waaraan hij nogal gehecht was. Even later schreeuwde hij de namen uit van zijn medeplichtigen en wat het plan was. Kask, zijn contact bij Daesk, was ook de creepy clown en had Kura zijn vorm aangenomen. Een changeling dus en eentje die moeilijk te pakken gaat zijn. Het plan was om de dochter te laten afzonderen door de Tarashks en haar naar de crypte te brengen. Daesk zou haar daar ophalen. De vraag was waar we Kask zouden kunnen vinden. Hij was niet geneigd om ons dat te vertellen tot ik het beste IN hem naar BUITEN bracht. Toen jankte hij als een klein kind en vertelde wat we wilde horen. Kask zit gewoonlijk in de Velvets Inn, een bordeel, waar changeling en doppelganger hoertjes zijn voorkeur hebben. Ziet er naar uit dat ik er aan hang... Nadat we alle info hadden, heb ik hetgeen buiten was, terug erin gestoken en zijn spel dan maar dichtgenaaid. Ooit gaat hij daar stoere verhalen over vertellen, maar we gaan hem alleszins altijd kunnen vinden. Moest het nodig zijn natuurlijk.
 
We hebben Teller maar overgeleverd aan Taen, zodat die hem aan papa en mama kan afleveren. Misschien dat we zo wat meer tijd kunnen krijgen. We hebben niet zo heel veel tijd meer om ons uit de voeten te maken en ik wil hier NIET meer zijn als de shit ons rond de oren vliegt... Ik zal al maar eens een vrouwelijke dwergvorm aannemen... Is mijn gat niet te dik in deze rok?