Dag 2 in Sharn, deel 3 - fuck this

We kwamen aan bij Boromar, met 6 kleine halflings aan de poort die ons al glimlachend binnenlieten... We hadden moeten weten dat er stront aan de knikker was. We komen nog maar aan de deur aan en daar loopt Tael al buiten. ;Om te vermijden dat we in 't zak gezet zouden worden, probeerde ik me nog voor te doen als hem en riep "hou die bedrieger tegen!!", maar hij vluchtte precies al voor zijn leven. We hebben hem dan maar meegenomen om hem zelf ergens vanaf te duwen en te maken dat we wegkwamen. Een meesterspion zou daar wel eens handig voor kunnen zijn.
Onderweg kwam de Tael uit de mouw. De dochter was terug en ze had gezegd dat wij haar ontvoerd hadden. Dit was het moment dat wij drie ons slimmer voelden dan de rest van de wereld, het moment van opheldering, het moment van inzicht in het falen van de intelligentie van mensen die veel te veel betaald worden om dingen te weten. NATUURLIJK is zij een changeling of een doppelganger. NOOIT zal zij effectief de echte dochter zijn. Tael kwam af met een onnozel vergezocht verhaal over een Ir'tain die verloren is om een artefact te gaan zoeken en deze bedrieg(st)er zou daar iets mee te maken hebben. Ik snapte er niks van. Ik moest zelfs niet naar Shrike kijken om zijn raderen te horen stilvallen, al was dat moeilijk met de maag van Kalla die niet stopte met schreeuwen om eten. We hadden het eigenlijk wel gehad met Tael. Die heeft ons gisteren de hele dag zitten pushen om volk te zoeken op straffe van een klopjacht om ons te zien hangen en dan ziet hij daar een dom wicht en het enige waar hij op let is op wat ze zegt. Hij zou beter moeten weten, spion van mijn voeten.
 
We werden plots tegengehouden toen we Tael uit de rijdende koets wilden smijten. Even dacht ik dat we al betrapt waren voor het denken aan het uit de weg ruimen van dat stuk onheil, maar degene die ons aanhield, had een witte vlag vast. Even dachten we dat hij zich kwam overgeven, maar Tael zag het als een onderhandelingsvlag. Hij leek de andere partij ook te kennen. Shoarma noemde de andere Tael. Of Senegal, Senechal, Zenesjaal... Zoiets... maakt ook niet uit. Zo belangrijk is Shool niet. In elk geval kwam de deal snel. Teller voor de dochter. Dus wie had er, weer al eens, gelijk? Juist... de slimste van de hoop. Wij. Die Tael zouden ze nooit als tussenpersoon mogen gebruiken. Te dom om te helpen donderen. Nu, ik moet zeggen, ik dacht dat Teller iemand was die we naar een van de zeven hemelen, of een van de negen hellen, hadden verbannen. Gelukkig wist Kalla haar maag nog (ik zweer het, volgens mij is haar maag zelfbewust en horen we alleen die babbelen) dat we Teller al hadden afgegeven aan Tael, dus dat zou geen probleem mogen zijn. Shrike ontplofte wel toen bleek dat Tael niet in zijn hotel was zoals hij gezegd had toen we Teller hadden afgegeven. Volgens hem waren wij in fout door Teller bij hem, die niet hij was, achter te laten. Het heeft niet veel gescheeld of we hadden hem een vlucht naar een andere wereld laten nemen, ware het niet dat hij plots wel heel goed kon babbelen.
Hij vertelde ons dat Teller zich uit de voeten zou maken en wel via de lucht. We moesten bij Solia zijn, Solia d'Lyrandar. Persoonlijk hadden we er niet veel zin meer in. We waren moe, gewond en eigenlijk gewoon het heel gedoe beu, en Tael was ons meer niet aan het vertellen dan wel. Die handlanger met zijn witte vlag bleek iemand te zijn van Kavallah, die op haar beurt een trol, of een Oni, is. Verder bleek er via de luchthaven van Solia een rechtstreekse vlucht te zijn naar Stormreach, dat dan weer een toevlucht is voor gewezen spionnen. Absurd dat dit algemene kennis is en dat er rechtstreekse vluchten naar zijn... We leerden ook iets van een club, Aurum, die hoog op de ladder staat en veel rijkdommen verzameld heeft. Ik luisterde eigenlijk al niet meer, en ik ben zeker dat Shrike ook een spelletje patience aan het spelen was in zijn hoofd. En dan viel het woord goud. Daarna heb ik ook niet veel meer verstaan, behalve dat Aurum goud heeft, of het betekent... Maar wie zich als club 'goud' noemt, zal toch wel iets van dat spul hebben rondslingeren. Moeten we maar eens onderzoeken.
 
Anyway, wij kwam aan in een dorp waar ik als Tael verkleed wat sympathie heb kunnen krijgen van een juffrouw Freeberry. Nog altijd als Tael verkleed vertelde ik verhalen over de oorlog en hoe mijn pietje is afgeschoten en ik continu last heb van een prolaps die alleen door een kanonskogel in mijn poep op te houden enigszins kan beter worden. Ze gaf me wat healing potions mee. Genoeg om even mee toe te komen. Misschien zijn Tael zijn looks niet zo onhandig om te onthouden. Kalla haar maag was echt aan het schreeuwen om eten... Ik liep een steegje in met een louche eettent waar een norse dwerg 5g vroeg voor heel wat eten. Veel geld, dus we maakten er het beste van. Een gespeelde paniek mijnentwege, Kalla haar maag die luid en duidelijk schreeuwde om eten (of zou dat toch echt haar stem zijn?) en Shrike die het hoe dan ook niet nauw neemt met de regels van de etiquette zorgde evoor dat we zijn voorraad konden binnenspelen voor 5 goudstukken, en dat op enkele minuten.
 
Op naar Solia, die in Dragon's Tower zou zitten. Overal kwamen we een tekening van een kwal tegen. Niemand wilde daar iets over kwijt. Zij was omringd door enkele mannen die het op haar gemunt hadden. Wit overhemd, blauw-geel vest, leren broek die overal goed aansloot en rood haar zover ge kon kijken. Geen idee of zij ook een tepelpiercing heeft, maar ze had wel een tattoo van diezelfde kwal. Zo ver boven de zee is dat wel wat vreemd, maar goed. Rijke mensen zijn nu eenmaal raar. Na een kort gesprek kwam Teller ter sprake en weliswaar... Tael was slimmer dan ik dacht, hij was ter plaatse geweest. Net voor wij binnenkwamen, is hij naar buiten gegaan op weg naar zijn luchtschip, de Alta Maria. We gingen deze kans niet laten liggen en zijn achter hem aangegaan. Je kan zeggen wat je wil van Shrike, maar heel erg dom is hij niet. Een beetje dom maar. Slim genoeg om Kalla onder zijn arm te grijpen en het op een lopen te zetten om haar zo te lanceren zodat zij Teller bij de kraag zou kunnen vatten. Ze mogen hier ook wel iets doen aan de veiligheid trouwens, want er zijn voor ons allemaal momenten geweest dat we dachten dat we eraan gingen zijn. Shrike heeft dan weer dat geluk waardoor een grote vogel hem meesleurde en hem even verder terug afzette, waardoor hij Kalla terug kon meenemen en zij nóg dichter geraakte bij Teller die onderweg wat minder goed gezind volk was tegengekomen. Ik viel een verdiep naar beneden door de wind, en, eerlijk, door een gebrek aan enige veiligheidsmaatregelen op de bruggen aan de luchthaven. Misschien moet ik maar eens een klacht in dienen... In elk geval duurde het niet lang voor we Teller door zijn twee benen en in zijn schouder hadden geschoten, terwijl anderen op hem inbeukten. Die heeft veel mensen kwaad gemaakt precies. Maar wij hadden hem. We hebben hem tot bij Tael gebracht, die voorstelde om dan maar even de ochtend af te wachten om Teller naar Kavallah te doen om te kijken of zij zich aan haar deal zou houden. Dat moest hij ons geen twee keer zeggen. Teller zijn kleren pasten mij ook na een aanpassing van mijn gestel. En zijn crew herkende hem in mij toen ik riep dat ik mijn luchtschip ging verkopen aan die warforged hier. Ze dropen allemaal redelijk snel af nadat ze beseften dat ze geen soldij meer zouden krijgen, dus nu hebben wij al een boot... een luchtboot. Als we hier weg willen zijn we weg! Via de lucht! Zou Shrike kunnen vliegen hiermee? Kalla zie ik dat niet doen. Er zit geen eten aan het stuur...